نرگس محمدی که در مرخصی درمانی به سر می‌برد، در پیامی تصویری خطاب به کمیتۀ نوبل در نروژ تأکید کرد که «هرگز اجازه نخواهد داد که زندان صدایش را از او بگیرد».
در این پیام ویدیویی که نسخه کامل آن روز پنجشنبه ۲۲ آذرماه منتشر شده و جزئیات تازه‌ای دارد، خانم محمدی با اشاره به این‌که خارج از زندان، دستش برای فعالیت به مراتب بازتر است، تأکید کرد که هرگز اجازه نمی‌دهد که با حربۀ حبس و زندان، ساکتش کنند.
تماس ویدیویی این برنده نوبل صلح با کمیته نوبل در روز یکشنبه ۱۸ آذرماه انجام شد. این نخستین گفت‌وگوی خانم محمدی با کمیتۀ نوبل از زمان برگزیده‌شدن به عنوان برنده جایزه نوبل صلح بود.
کمیتۀ نوبل این ویدیو را در روز پنجشنبه ۲۲ آذرماه در اختیار خبرگزاری فرانسه قرار داد. در این فیلم، خانم محمدی بدون حجاب اجباری به فارسی و انگلیسی صحبت می‌کند.
خانم محمدی با تأکید بر این‌که تلاش و پیگیری حقوق بشر و حقوق زنان جرم نیست، می‌گوید دیوار هیچ زندانی نمی‌تواند مانع از تعهد به این حقوق و آزادی شود.
نرگس محمدی در بخشی از این پیام می‌گوید جمهوری اسلامی از هر فرصتی برای خاموش‌کردن هر صدای مخالفی استفاده می‌کند. او در ادامه می‌گوید برای این‌که بتوانم کارم را به‌درستی انجام دهم، باید آزاد باشم؛ اما حتی اگر جمهوری اسلامی بتواند صدای مرا خاموش کند، هیچ‌چیز تغییر نمی‌کند، چرا که -به گفتۀ او- «مردم ایران جمهوری اسلامی را نمی‌خواهند و خود حکومت هم این را می‌داند».
خانم محمدی با اشاره به اعتراضات ایرانیان در سال‌های اخیر، تأکید کرد که «مردم ایران به‌پا خاسته‌اند».
این فعال سیاسی و اجتماعی ۵۲ ساله، در طول ۲۵ سال اخیر، بارها بازداشت و زندانی شده و از جمله از بیش از سه‌سال پیش به اتهاماتی مرتبط با تلاش‌هایش علیه حجاب اجباری و اجرای حکم اعدام در ایران، محبوس بوده است.
سال گذشته که نرگس محمدی برندۀ جایزۀ نوبل صلح اعلام شد، دو فرزندش که ساکن فرانسه هستند، از طرف او در مراسم حاضر شده و جایزه را دریافت کردند.
خانم محمدی در پی یک عمل جراحی، چهاردهم آذرماه در قالب یک مرخصی درمانی سه‌هفته‌ای، موقتاً از زندان آزاد شد.
طرفداران این فعال حقوق بشر، این مرخصی سه‌هفته‌ای را ناکافی دانسته و خواستار آزادی بی‌قید و شرط و دائمی او شده‌اند.
