پاکستان: خشونت در کراچی بر سر تقاضای سندهودش – هندوستان امروز

تنش در کراچی پاکستان پس از تظاهرات بالا گرفت خواستار یک سندهودش جداگانه است به خشونت کشیده شد که منجر به پرتاب سنگ، خرابکاری و درگیری شدید با پلیس شد. خشونت از روز یکشنبه پس از آن آغاز شد که معترضان در روز فرهنگ سندی به خیابان ها آمدند و خواستار یک سندهودش جداگانه شدند.

گروه بزرگی از سندی ها، زیر پرچم جیه سند متهدا مهاز (JSSM)، شعارهای «آزادی» (آزادی) و «پاکستان مردآباد» را سر دادند. آنها خواستار آزادی سند شدند و احساسات دیرینه احزاب ناسیونالیست سندی را تقویت کردند.

استان سند، منطقه نزدیک رودخانه سند، پس از تقسیم در سال 1947 به پاکستان رفت. طبق مهابهاراتا، سندهودش نام باستانی سند امروزی، سومین استان بزرگ پاکستان بود.

روز یکشنبه، پس از اینکه مقامات مسیر تجمع را تغییر دادند، تنش ها به شدت افزایش یافت و هزاران معترض را خشمگین کرد. وضعیت بدتر شد زیرا بخش هایی از جمعیت شروع به پرتاب سنگ به سمت پرسنل امنیتی کردند و دست به تخریب زدند. پلیس برای متفرق کردن جمعیت به گاز اشک آور متوسل شد.

گزارش های محلی می گویند که دست کم 45 نفر در ارتباط با این خشونت ها دستگیر شده اند. به گزارش داون، پنج پرسنل پلیس در این خشونت ها زخمی شدند. دولت به پلیس دستور داد تا دست اندرکاران آسیب رساندن به اموال و خرابکاری خودروهای پلیس را شناسایی و دستگیر کند.

درخواست از سازمان ملل، PM MODI

برای مدت طولانی، گروه های سندی مدعی سرکوب سیاسی مداوم و نقض حقوق بشر در این استان بودند. بر اساس گزارشی، در اوایل سال جاری، JSSM به رهبری شفیع برفت، رئیس در تبعید، از سازمان ملل خواست تا مداخله کند و سندهودش را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت بشناسد.

JSSM حتی از نخست وزیر نارندرا مودی درخواست کرد تا از خواسته خود حمایت کند و به روابط تاریخی و فرهنگی بین سند و هند اشاره کرد.

این سازمان در بیانیه خود، نیروهای امنیتی پاکستان را به “نقض جدی حقوق بشر” در سند، از جمله ناپدید شدن اجباری، شکنجه، و کشتار غیرقانونی فعالان و خبرنگاران متهم کرد. این سازمان همچنین ادعا کرد که از قانون ضد تروریسم برای هدف قرار دادن جنبش سندهودش سوء استفاده می شود.

چرا سندهودش در اخبار است

تقاضا برای سندهودش در میان گپ و گفت های سیاسی جدید پیرامون سند باد تازه ای گرفت.

هفته گذشته، یک کانال خبری پاکستانی بحثی را پخش کرد که در آن یک روزنامه نگار و یک کارشناس ادعا کردند که الطاف حسین، رئیس MQM (جنبش متهدی قومی) زمانی به ذوالفقار میرزا وزیر کشور سابق سند گفته بود که پس از تصویب هجدهمین متمم، “کارت سندهودش اکنون در دست ماست”.

در هند نیز، این موضوع پس از وزیر دفاع راجنات سینگ مورد توجه قرار گرفت اطمینان حاصل کرد که منطقه سند روزی به هند بازخواهد گشت.

راجنات که ماه گذشته در مراسم Sindhi Samaj Sammelan در دهلی نو صحبت می کرد، گفت که بسیاری از هندوهای سندی نسل او “هرگز تصمیم 1947 را که منجر به تبدیل شدن سند به بخشی از پاکستان شد” به طور کامل نپذیرفتند.

او تاکید کرد که سند همیشه از نظر فرهنگی با هند مرتبط بوده است. راجنات گفت: “امروز، سند ممکن است بخشی از هند نباشد، اما از نظر تمدنی، سند همیشه بخشی از هند خواهد بود. تا آنجا که به زمین مربوط می شود، مرزها می توانند تغییر کنند. چه کسی می داند، فردا سند ممکن است دوباره به هند بازگردد.”

در واقع اشاره به رودخانه سند در سرود ملی نماد این ارتباط است.

تقاضایی که به سال 1971 برمی گردد

با این حال، در استان سند، جنبش سیاسی زیادی وجود ندارد که از ادغام با هند حمایت کند. آنچه که گروه ها می خواهند، خودمختاری در داخل پاکستان یا تشکیل سندهودش مستقل است.

در دوران استعمار، سند قبل از ضمیمه شدن، به عنوان یک منطقه اداری جداگانه تحت هند بریتانیا وجود داشت. این کشور پس از تجزیه بخشی از پاکستان شد.

اولین تقاضا برای سندهودش جداگانه در سال 1967 به رهبری جنرال موتورز سید، یکی از اولین حامیان پارتیشن، و پیرعلی محمدرشدی آغاز شد. پس از آزادی بنگلادش در سال 1971 شتاب بیشتری گرفت.

این جامعه از جنبش زبان بنگالی الهام گرفت و بر هویت قومی، زبانی و تاریخی سند که به تمدن دره سند گره خورده بود تأکید کرد.

(با ورودی های سوبود کومار)

– به پایان می رسد

تنظیم کنید