کاپیتان مانیش راج شاکیا، تنها بازمانده یک سقوط مرگبار هواپیما در نپال یک گزارش رسانه ای روز پنجشنبه اعلام کرد که پس از آن که 18 سرنشین دیگر هواپیما کشته شدند، پس از بریده شدن کابین خلبان هواپیما توسط یک کانتینر باری چند ثانیه قبل از آتش گرفتن بقیه هواپیما نجات یافت.
هواپیمای Bombardier CRJ-200 خطوط هوایی Saurya، حامل 19 نفر از جمله دو خدمه، کارکنان فنی شرکت هواپیمایی و یک کودک و مادرش، اندکی پس از برخاستن از فرودگاه بین المللی Tribhuvan (TIA) در روز چهارشنبه آتش گرفت.
این هواپیما برای تعمیر و نگهداری منظم عازم فرودگاه بین المللی پوخارا بود.
به گفته مقامات، از متوفیان، 15 نفر در دم جان باختند و سه نفر در حین درمان در یک بیمارستان محلی جان باختند.
پرسنل امنیتی فرودگاه گفتند که وقتی هواپیما به کانتینر برخورد کرد، قسمت جلوی کابین خلبان در آن گیر کرد، در حالی که بقیه هواپیما روی زمین افتاد و به سمت دیگری از زمین رسید.
به گفته رام دات جوشی، معاون بازرس کل و رئیس اداره امنیت فرودگاه TIA، کاپیتان شاکیا، 37 ساله، از داخل کانتینری که در محل TIA بود، نجات یافت.
روزنامه Rising Nepal به نقل از DIG Joshi گفت: “ما کاپیتان شاکیا را از داخل کانتینر نجات دادیم.”
پزشکان تحقیقاتی را در مورد اسکارهای مغزی شاکیا آغاز کرده اند.
شاکیا در حال حاضر در کالج پزشکی کاتماندو (KMC) تحت درمان است.
به گفته پزشکان دخیل در درمان، اگرچه جراحات در قسمت‌های مختلف بدن و شکستگی استخوان‌های دو نقطه از ستون فقرات مشکل جدی ایجاد نکرده است، اما پزشکان در حال بررسی هستند تا علت زخم‌های روی مغز شاکیا را کشف کنند.
جراح مغز و اعصاب دکتر آمیت تاپا گفت که او می تواند اطلاعات بیشتری را تنها پس از اسکن رزونانس مغناطیسی (MRI) از اسکارهای مغزی شاکیا ارائه دهد.
وضعیت سلامتی کاپیتان شاکیا در روز پنجشنبه نسبت به چهارشنبه بهبود یافته است. پزشکان گفتند که او “رهایی از خطر” است و می تواند صحبت کند و همچنین می تواند غذای مایع مصرف کند.
به گفته منابع KMC، کاپیتان شاکیا با وجود اینکه در آتش نسوخته بود، چندین جراحات داخلی را متحمل شد. پزشکان در حال آماده شدن برای جراحی برای درمان استخوان های شکسته او هستند.
دولت نپال در ادای احترام به کشته شدگان 18 نفر اعلام کرد که پرچم ملی این کشور در روز پنجشنبه به حالت نیمه افراشته در خواهد آمد.
در واکنش به این فاجعه، یک کمیسیون تحقیقاتی پنج نفره برای بررسی این حادثه تشکیل شده است. این کمیسیون توسط راتیش چاندرا لال سومان، مدیر کل سابق سازمان هواپیمایی کشوری نپال (CAAN) رهبری خواهد شد.
این کمیسیون موظف است گزارش و توصیه های خود را ظرف 45 روز برای جلوگیری از حوادث مشابه در آینده ارائه کند.
مقامات در حال انجام کالبد شکافی 18 نفری هستند که در این حادثه جان خود را از دست دادند.
مرگ متوفی عصر چهارشنبه در بیمارستان آموزشی دانشگاه تریبووان (TUTH) آغاز شد. جسد هفت کشته تکمیل شد.
بر اساس اعلام TUTH، اجساد مردگان پس از پایان تشریح جنازه به خانواده ها تحویل داده می شود.
با این حال، به دلیل سوختگی بیش از حد بدن قربانیان، مراحل مرگ و میر با تاخیر مواجه شد. myrepublica.com گزارش داد که TUTH گفته است که برای تکمیل جسد یک جسد حداقل چهار ساعت طول کشیده است.
اداره TUTH 25 پزشک را برای پس از مرگ تعیین کرده است.
در همین حال، اعضای خانواده و دوستان قربانیان روز چهارشنبه در دانشگاه TUTH تجمع کردند و برخی از آنها ادعا کردند که شرکت های هواپیمایی و سازمان هواپیمایی کشوری با وجود اطلاع از مشکلات فنی هواپیما، اجازه پرواز را داده اند.
دیرگا بهادر خدکا، عموی کمک خلبان سوشانت کاتوال، گفت: “ما گمان می کنیم که این شرکت برای پرواز با هواپیما به خلبانان فشار آورده است.
او به روزنامه کاتماندو پست گفت: «در غیر این صورت، هیچ کس دوست ندارد با هواپیمای دارای مشکلات فنی پرواز کند.
وی ادامه داد: «در مورد سازمان هواپیمایی کشوری، تنظیم کننده بخش هوانوردی، یک سؤال نیز مطرح می شود. چگونه می تواند به هواپیماهایی با مشکلات فنی اجازه پرواز بدهد؟
به همین ترتیب، Gyanendra Khadgi، که برادر همسرش Purna Ratna Shahi، تکنسین هواپیمایی Saurya را از دست داد، خادکا را تکرار کرد.
او به پست گفت: «این سهل انگاری کامل از سوی هوانوردی غیرنظامی برای اجازه پرواز هواپیمای دارای مشکل فنی است.
شارما اولی، نخست وزیر KP، روز چهارشنبه به مقامات مربوطه دستور داد تا اقداماتی را برای جلوگیری از حوادث غم انگیز مانند سقوط هواپیما در آینده اتخاذ کنند.
نخست وزیر اولی پس از بازدید از محل سقوط هواپیما، یک جلسه توجیهی در مرکز هماهنگی امداد و نجات سازمان هواپیمایی کشوری نپال دریافت کرد. وی تاکید کرد: همه باید تلاش کنند تا چنین حوادثی تکرار نشود. وی از مسئولان ذیربط خواست علت وقوع این حادثه را اعم از خطای انسانی یا نقص فنی مشخص کنند.
وی این حادثه را بسیار غم انگیز و غیرقابل تصور توصیف کرد.
بر اساس گزارش سازمان هواپیمایی کشوری نپال، از زمان ثبت اولین فاجعه در آگوست 1955، 914 نفر در سوانح هوایی در این کشور جان خود را از دست داده اند.
