شماری از فعالان سیاسی و مدنی در ایران در نامه‌ای به دبیرکل سازمان ملل متحد، رئیس شورای امنیت و اعضای این شورا خواستار به‌کار‌گیری همه نفوذ سیاسی خود برای حمایت از آنچه خواست «ملت ایران» برای جلوگیری از یک جنگ ویرانگر در خاورمیانه نامیده‌اند شدند.
امضاءکننده‌ها که خود را «حامی جنبش همبستگی ملی» معرفی کرده‌اند در این نامه تأکید کرده‌اند که جنگ در ایران، تثبیت حاکمیت ولایت فقیه، سرکوب و اعدام مخالفین و کشتار هزاران زندانی سیاسی را تشدید خواهد کرد.
آنها همچنین می‌گویند طرح دکترین «کوبیدن سر اختاپوس» در آتش جنگی که در خاورمیانه برپا شده است، برای ایران و اسرائیل، «ویرانی جانی و اقتصادی» به همراه خواهد داشت و دیگر کشورهای خاورمیانه و جهان را به سوی «آینده‌ای بسیار تاریک و خطرناک» می‌کشاند.
امضاءکننده‌های نامه در پاسخ به پیام بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل به مردم ایران نوشته‌اند: «ما به مداخله شما و هر دولت دیگری در تعیین سرنوشت ملت ایران، نه قاطعانهای می‌گوییم.»
نخست‌وزیر اسرائیل در پیام ویدیویی «مستقیم و بی‌واسطه» خطاب به «مردم ایران» گفته بود: «اکثر قریب به اتفاق ایرانیان می‌دانند که رژیم ذره‌ای اهمیت نمی‌دهد. چرا که اگر جز این بود، از هدر دادن میلیاردها دلار برای جنگ‌های بیهوده در سراسر خاورمیانه دست برمی‌داشت و بهبود بخشیدن به زندگی شما را آغاز می‌کرد.»
نتانیاهو در ادامه گفته بود: «زمانی که ایران سرانجام آزاد شود – و آن لحظه بسیار زودتر از آن چه همه تصورش را می‌کنند فرا خواهد رسید – همه چیز متفاوت خواهد بود.»
فعالان سیاسی و مدنی که به دبیرکل سازمان ملل متحد نامه نوشته‌اند همچنین تأکید کرده‌اند که گسترش جنگ، همان چیزی است که «افراطیون در نظام ولایت فقیه» می‌خواهند.
در پی ماجراجویی نظامی جمهوری اسلامی و حمله موشکی به اسرائیل، شماری از چهره‌ها و نهادها نسبت به پیامدهای ادامه تنش‌ها ابراز نگرانی کرده‌اند و بسیاری در اینکه مقصر وضعیت ایجاد شده و پیامدهای آن، جمهوری اسلامی است، هم‌صدا بوده‌اند.
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی و برنده جایزه صلح نوبل نیز در سالگر دریافت جایزه‌اش و با اشاره به اینکه پس از دریافت این جایزه، سخت‌گیری‌های بیشتری بر او اعمال شد گفت که با وجود شرایط امنیتی شدید، نمی‌دانم کسی صدای «نه به جنگ» ما را می‌شنود؟
خانم محمدی در گفتگو با روزنامه ایتالیایی «کوریره دلا سرا» گفته بود که از دید او، صلح، فقط نبود جنگ نیست بلکه «رهایی از هر نوع استبداد، سلطه‌گری، تبعیض، تهدید، وحشت و ناامنی» است و زندگی تحت آپارتاید جنسیتی، رنگ و نشانی از صلح برای زنان ندارد.
حامد اسماعیلیون، فعال سیاسی و از چهره‌های مخالف جمهوری اسلامی، نیز با تاکید بر این موضوع که «می‌توان هم به جمهوری اسلامی نه گفت و هم به جنگ»، نوشت که در صورت وقوع جنگ، جمهوری اسلامی پشتیبانی «اکثریت ما» را ندارد و حمایت از «حمله نظامی دیگران به ایران» نیز «قضاوت بی‌رحمانه‌ی تاریخ» را به دنبال خواهد داشت.
«همبستگی جمهوریخواهان ایران» نیز در بیانیه‌ای اعلام کرده بود که راه نجات کشور، ایستادگی بر دو محور «نه به جنگ» و «نه به جمهوری اسلامی» و مقابله با «برنامه فریبکارانه» اصلاح‌طلبان و حامیان اصلی مسعود پزشکیان در کشاندن ملت به پشتیبانی از «سیاست‌خارجی ستیزه‌جوی» جمهوری اسلامی است.
