اعتصاب پرستاران در حالی در دوازدهمین روز خود پیگیری می‌شود که بر اساس ویدئوهای منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی، پرستاران شهرهای بیشتری به این اعتصاب پیوسته‌اند.
براساس تصاویر منتشر شده، اعتصاب در شهرهای مختلف از جمله مشهد، اصفهان و شیراز کمان ادامه دارد و پرستاران خوزستانی نیز در دمای نزدیک به ۵۰ درجه اهواز در مقابل استانداری دست به اعتصاب و تجمع اعتراضی زدند.
با بالا گرفتن اعتصاب پرستاران در شهرهای مختلف، روز گذشته روابط عمومی سازمان نظام پرستاری اعلام کرد که دبیرخانه شورای امنیت کشور با حضور مسئولان دستگاه‌های مختلف برای رسیدگی به اعتصاب پرستاران تشکیل جلسه داده است.
این روابط عمومی اعلام کرد که در این جلسه مقرر شد وزارت بهداشت طی سه روز آینده راه حل‌های خود را به دبیرخانه شورای امنیت کشور ارائه دهد.
در همین حال خانه پرستار خراسان رضوی با انتشار بیانیه‌ای در مورد اعتراضات اخیر پرستاری اعلام کرد که اعتراضات این روزهای پرستاران در شهرهای مختلف نتیجه «سیاست‌های غلط، دیدگاه‌های تنگ نظرانه، نگاه‌های تبعیض آمیز و مدیریت پزشک سالارانه است.»
محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار، درخواست‌های پرستاران را از جمله اجرای قانون تعرفه‌گذاری، رفع تبعیض در پرداخت کارانه و حل معضلاتی همانند اضافه کاری اجباری، کمبود نیروی انسانی، شرایط سخت کاری و شیفت‌های طولانی مدت برشمرده است.
در واکنش به این اعتصابات روز شنبه ۲۷ مرداد ماه رئیس هیأت مدیره نظام پرستاری مشهد با اشاره به اینکه «پرستاران ما سال‌هاست که معترض هستند» گفته بود که «تعرفه پرستاران بعد از ۱۶ سال به بدترین شکل ممکن در حال اجرا شدن است» و علی‌رغم اعتراضات و تجمعات مکرر پرستاران، مشکلات تعرفه حل نشده است.
یکشنبه ۲۸ مرداد ماه نیز رییس کل سازمان نظام پرستاری، در نامه‌ای به پزشکیان از او خواست کارگروه و جلساتی برای رفع مشکلات و دغدغه‌های پرستاران تشکیل شود.
این اعتصابات و تلاش مسئولان و مقامات برای فروکش کردن آن در حالی صورت می‌گیرد که نظام سلامت کشور بی توجه به روزمرگی‌ها و وعده‌های ریز و درشت در مسیر دیگری حرکت می‌کند. در همین رابطه علی جعفریان، رئیس سابق دانشگاه علوم پزشکی تهران روز یکشنبه ۲۸ مرداد در گفتگو با روزنامه هم‌میهن از مهاجرت گسترده پرستاران به آلمان خبر داد و گفت که در سال‌های اخیر ۳۰ هزار نفر از اعضای هیات علمی بیمارستان‌ها مهاجرت کرده‌اند.
کارشناسان و فعالان حوزه سلامت بر این باورند که روند فزاینده مهاجرت پرستاران در آینده‌ای نه چندان دور نظام سلامت ایران را به پاشنه آشیل حکومت تبدیل خواهد کرد.
