برخی منابع خبری گزارش دادند که تشدید سرما در منطقه قرچک ورامین و قطع آب زندان زنان، مشکلات جدیدی را برای زندانیان در زندان قرچک و کودکانی که به همراه مادران خود در این زندان به سر می‌برند، ایجاد کرده است.
ژیلا بنی‌یعقوب، روزنامه‌نگار در ایران، روز دوشنبه ۲۶ آذر در این زمینه نوشت: «زندانیان زندان زنان قرچک در این سرما نه وسایل گرمایشی دارند و نه آب گرم. تقریبا همه زندانیان سرما خورده‌اند. داروی کافی وجود ندارد و برای درمان به هر زندانی دو کپسول آنتی بیوتیک داده‌اند.»
این روزنامه‌نگار با بیان این که «تقریبا همه زندانیان این زندان دارای جرایم عادی هستند»، گفت که «در این زندان تعدادی کودک هم با مادران‌شان زندگی می‌کنند.»
به گفته خانم بنی‌یعقوب، «آب شیرین زندان نیز از چند روز پیش قطع است» و «هر بند زندان با بیش از یکصد زندانی فقط یک شیر آب شیرین دارند که برای مسواک زدن و ظرف شستن و آب خوردن استفاده می‌شود.»
همچنین، عالیه مطلب‌زاده عکاس خبری که پیش از این مدتی در زندان قرچک زندانی بوده و به عنوان شاهد عینی درباره وضعیت غیراستاندارد این زندان اطلاع‌رسانی کرده بود، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «سرمای این روزها به زندان زنان قرچک که می‌رسد چند برابر می‌شود. زندانی رها شده در برهوت با صدها زنی که گاه کودکی را در سالن‌های یخ‌زده در آغوش می‌فشارند.»
او اضافه کرد: «با غذای بی کیفیت، آب شور و آلوده و با حداقل امکانات که این روزها سیستم گرمایشی‌اش که بیش از گرما، دود تولید می‌کند، هم از کار افتاده.»
در روزهای پیشین، یک نهاد حقوق بشری در گزارشی مشروح درباره وضعیت غیراستاندارد زندان قرچک هشدار داده و خواهان تعطیلی آن شده بود.
محمود احمدی مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران با بیان این که زندان قرچک «نمادی از انکار آشکار انسانیت و کرامت بشر است»، ادامه فعالیت این زندان را «لکه ننگی بر وجدان جهانی» دانست، خواهان بسته شدن فوری زندان قرچک شد و افزود: «امروز بیش از هر زمان دیگری، باید از جامعه جهانی بخواهیم که در برابر این نقض گسترده حقوق بشر سکوت نکند.»
سازمان حقوق بشر ایران در این گزارش همچنین خواهان «تعطیلی فوری زندان قرچک، تضمین حقوق زنان و کودکان زندانی، ایجاد نظارت مستقل، پایان تبعید زندانیان سیاسی از این مکان، و تحقق عدالت و پاسخگویی» مسئولان زندان قرچک شده است.
وضعیت غیراستاندارد زندان‌های جمهوری اسلامی همواره بر اساس گزارش‌های شاهدان عینی مورد انتقاد نهادهای حقوق بشری بین‌المللی بوده است.
گزارش‌ها از سرمای شدید و نبود امکانات کافی در زندان قرچک در حالی است که علاوه بر موج سرما در ایران و آلودگی شدید هوا، کمبود برق زندگی عادی شهروندان را مختل کرده است.
