زینب جلالیان، زندانی سیاسی که دوران محکومیت خود را در زندان یزد می‌گذراند، به رغم شرایط نامناسب جسمی هنوز با مانع‌تراشی مسئولان زندان، از رسیدگی مناسب و مداوم پزشکی محروم است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، خانم جلالیان که بدون رعایت اصل تفکیک جرائم در زندان حبس است، حدود سه ماه است که از ملاقات با خانواده خود نیز محروم مانده است.
هرانا به نفل از یک منبع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی گزارش داده است که او با وجود ابتلا به بیماری های کلیوی، گوارشی و چشمی، با «سنگ‌اندازی مسئولان زندان» از درمان پزشکی محروم مانده است و آنها از ارائه نتایج آزمایش‌ها و عکس‌برداری که او پیشتر انجام داده بود نیز خودداری می‌کنند.
زینب جلالیان اهل ماکو، در سال ۱۳۸۶ بازداشت و در سال ۱۳۸۸ به اتهام «خروج غیرقانونی از کشور» به یک سال حبس تعزیری و به اتهام «محاربه به دلیل عضویت در گروه‌های مخالف نظام (پژاک)» به اعدام محکوم شد. حکم اعدام او در دادگاه تجدیدنظر و دیوان عالی کشور تأیید، اما سپس به حبس ابد تغییر کرد.
جلالیان اعلام کرده در زمان بازداشت به شیوه‌هایی چون «شلاق زدن به کف پا، مشت به شکم، کوبیدن سر به دیوار و تهدید به تجاوز»، مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.
در ماه‌های اخیر برخورد مقامات جمهوری اسلامی با زندانیان سیاسی در ایران به ویژه زندانیان زن تشدید پیدا کرده است.
مسئولان جمهوری اسلامی در مواجهه با زندانیان معترض و یا اطلاع‌رسانی آنها درباره وضعیت زندان و زندانیان، به اقدامات تنبیهی از جمله تشکیل پرونده‌های تازه، صدور احکام حبس مضاعف، انتقال به سلول انفرادی و محرومیت از تماس تلفنی و ملاقات با خانواده متوسل می‌شوند.
آمریکا بارها نقض مکرر و مداوم حقوق زندانیان و شهروندان ایران توسط حکومت جمهوری اسلامی را محکوم کرده است.
مراجع بین‌المللی حقوق بشری، از جمله گزارشگران سازمان ملل متحد، نیز همواره از مقامات جمهوری اسلامی خواسته‌اند به این روند پایان دهند.
