یکی از مدرسان اخراجی دانشگاه‌های ایران می‌گوید به‌رغم وعده‌ها و صحبت‌های مقام‌های دولتی و شخص رئیس جمهور، کمتر از ۱۰ درصد از اساتید اخراجی به دانشگاه‌ها بازگردانده شده‌اند.
علیرضا آزاد، از مدرسان پیشین گروه قرآن و حدیث دانشگاه فردوسی مشهد، در گفت‌وگو با وب‌سایت جماران، ضمن یادآوری سه وعدۀ مسعود پزشکیان در دورۀ کارزارهای انتخاباتی، بازگرداندن اساتید و دانشجویان اخراجی به دانشگاه‌ها را «ساده‌ترین و سهل‌الوصول‌ترین» مورد از این وعده‌ها خوانده است.
این مدرس پیشین حوزه و دانشگاه استدلال کرده که حل این مشکل، بر خلاف مسائلی از قبیل تورم، فیلترینگ اینترنت یا روابط بین‌الملل، به پیش‌زمینه‌هایی همچون تغییر زیرساخت‌های اقتصادی کشور، تغییر قانون در مجلس یا تعامل با سایر کشورها نیاز ندارد و- به گفتۀ او- صرفاً «با چند امضا» قابل حل است.
علیرضا آزاد به مسعود پزشکیان هشدار داده که اگر دولت نتواند این مسئله را حل کند، «امیدی به حل سایر مسائل» و عملی‌شدن سایر وعده‌ها هم نخواهد بود.
مدرس پیشین دانشگاه فردوسی با اشاره به نامۀ اخیر جمعی از اساتید اخراجی به رئیس جمهور، تأکید کرده که بر خلاف ادعای برخی مسئولین، حتی معدود اساتیدی که به دانشگاه بازگردانده شده‌اند هم، از شرایط استخدامی پایداری برخوردار نیستند.
جمعه ۱۶ آذرماه همزمان با روز دانشجو در ایران، بیست استاد اخراجی، قطع همکاری‌شده، تعلیقی و بازنشستهٔ اجباری در نامه‌ای سرگشاده خطاب به مسعود پزشکیان نوشته بودند که به اتهام «دفاع از آزادی آکادمیک» از حضور در دانشگاه منع شده و هنوز به دانشگاه برنگشته‌اند.
رئیس جمهور ایران و معاون اول او، محمدرضا عارف، و همچنین حسین سیمایی صراف، وزیر علوم و تحقیقات و فناوری، در ماه‌های اخیر بارها از بازگشت اساتید اخراجی یا تعلیق‌شده خبر داده‌اند.
در تازه‌ترین مورد، آقای پزشکیان روز ۱۲ آذرماه در دومین گفت‌وگوی تلویزیونی خود به‌عنوان رئیس جمهور ادعا کرد که بسیاری از دانشجویان و اساتیدی که مشکل قضایی نداشته‌اند، به دانشگاه برگشته‌اند.
علیرضا آزاد ضمن انتقاد از آنچه «بزرگنمایی مسئولین در ارائۀ آمار اساتیدی که به دانشگاه بازگشته‌اند» خوانده، تصریح کرد اخراج گسترده اساتید طی سه سال گذشته، هم در بعد داخلی و هم خارجی آثار منفی داشته است.
او با تأکید بر این‌که این اقدام، باعث کاهش رتبۀ آکادمیک ایران شده، گفت: « پیام غیرمستقیم این اخراج‌ها این است که اگر سایر اساتید می‌خواهند همچنان به کارشان در دانشگاه ادامه دهند، باید از نقش‌آفرینی اجتماعی خود بکاهند».
عضو پیشین هیئت علمی دانشگاه فردوسی، بازگرداندن اساتید اخراجی را نه «لطف دولت»، بلکه «وظیفه‌ای ملی» توصیف کرد که باید هر چه سریع‌تر عملی شود.
علیرضا آزاد همچنین خواستار اعاده حیثیت از اساتید اخراجی و برخورد با عاملان اخراج آنها شد.
او که سابقه تدریس در حوزه‌های علمیه را نیز دارد، همچنین خبر داده که از تدریس تعدادی از اساتید حوزه‌های علمیه نیز در سال‌های اخیر جلوگیری شده است.
اخراج اساتید دانشگاه ناهمسو یا منتقد جمهوری اسلامی، از اولین ماه‌های بعد از پیروزی انقلاب در ایران آغاز شد و طی بیش از چهار دهه اخیر ادامه داشته است.
اما بعد از روی کار آمدن دولت ابراهیم رئیسی بار دیگر این اقدام شدت گرفت و به‌ویژه بعد از اعتراضات سال ۱۴۰۱ گزارش‌های متعددی درباره اخراج و یا تعلیق استادانی که حامی معترضان بودند، منتشر شد.
