حسین رونقی، فعال مدنی در ایران که پس از جان باختن کیانوش سنجری با تأکید بر خواسته‌های او با لبان دوخته شده در نقاط مختلفی از تهران تحصن می‌کند، روز یک‌شنبه چهارم آذرماه دوباره از سوی نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی بازداشت و پس از مدتی آزاد شد.
او که روز یک‌شنبه در بلوار کشاورز تهران به اعتراض برخاسته بود، «از شجاع‌دلانی» که با وجود «فضای امنیتی» در آن محل «برای مدت کوتاهی کنار» او ایستاده بودند تشکر کرد و در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «به یاد نیکا و برای مادرش آمدم؛ برای زندانیان سیاسی و اعدام‌ها دوباره برمی‌گردم.»
حسین رونقی تأکید کرد: «سه‌شنبه شش آذر با لب‌های دوخته در همراهی با زندانیان سیاسی و عقیدتی کشورمان که هیچ‌‌کدام نباید به‌خاطر بیان، اعتراض یا فعالیت سیاسی اجتماعی در زندان باشند و با فریاد “نه به اعدام”، مقابل زندان اوین به تحصن خواهم نشست.»
این فعال مدنی همچنین گفت خواسته‌هایش «همان خواسته‌های کیانوش» سنجری است و خواهان «آزادی نسرین شاکرمی، فاطمه سپهری، آرشام رضایی، و توماج صالحی» است.
پس از حضور در بلوار کشاورز تهران در عصر یک‌شنبه به وقت محلی، برادر او اعلام کرد که این فعال مدنی ساعت شش بعدازظهر «به همراه پدرش» در آنجا حاضر شد و حدود نیم ساعت بعد مأموران حکومتی «هر دو را مورد ضرب و شتم قرار داده و حسین را با خشونت ربودند.»
او ساعتی بعد دوباره در ایکس نوشت که برادرش، حسین رونقی، «به خانه بازگردانده شد.»
کیانوش سنجری، روزنامه‌نگار و همکار پیشین صدای آمریکا، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی سابق، روز چهارشنبه ۲۳ آبان در اعتراض به شرایط زندانیان سیاسی جمهوری اسلامی، به زندگی خود پایان داد.
او یک روز قبل از آن اعلام کرد اگر جمهوری اسلامی تا ۲۴ ساعت آینده فاطمه سپهری، نسرین شاکرمی، توماج صالحی، و آرشام رضایی، چهار زندانی سیاسی را آزاد نکند، در اعتراض به «دیکتاتوری علی خامنه‌ای و شرکایش» به زندگی خود پایان خواهد داد.
حسین رونقی که به گفته خودش در روز آخر پیش از جان باختن کیانوش سنجری با او در تماس بود، با بیان این که «کیانوش با مرگ هولناکش خواست به همه ما تلنگری بزند» و «شخصا با مرگ کیانوش تکان خوردم و دیگر آن انسان قبلی نیستم»، در روزهای گذشته با لب‌های دوخته شده در مناطقی از تهران دست به اعتراض تک‌نفره زده است.
