در پی اعلام توقف مذاکرات کنترل تسلیحات از سوی چین در اعتراض به فروش تسلیحات آمریکا به تایوان، ایالات متحده این تصمیم را «مایه تاسف» خواند. سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا، این اقدام را «تضعیف‌کننده ثبات استراتژیک و افزایش‌دهنده خطر مسابقه تسلیحاتی» دانست.
متیو میلر همچنین بر تعهد آمریکا به تقویت دفاع متحدان خود در منطقه هند-اقیانوسیه در مقابل «تهدیدهای چین» تأکید کرد.
روز چهارشنبه چین اعلام کرد که در اعتراض به فروش تسلیحات توسط آمریکا به تایوان، تصمیم گرفته است که مذاکرات با ایالات متحده در مورد کنترل و عدم گسترش تسلیحات را متوقف کند.
مقامات ایالات متحده و چین در آبان ۱۴۰۲ برای بحث در مورد کاهش خطرات جدید استراتژیک در وزارت امور خارجه آمریکا تشکیل جلسه دادند.
ریاست هیئت آمریکایی با مالوری استوارت، دستیار وزیر امورخارجه در اداره کنترل تسلیحات، بازدارندگی و ثبات بود و ریاست هیئت چینی را سان شیائوبو، مدیرکل تسلیحات وزارت امورخارجه چین بر عهده داشت.
ایالات متحده سه اقدام را در این مورد به چین پیشنهاد کرده است: ایجاد یک خط مستقیم بحران استراتژیک بین فرماندهان استراتژیک مربوطه، اجرای تدابیر رفع معارضه فضایی، و اتخاذ اعلان‌های پرتاب موشک، نظیر آن‌چه اکنون میان چین و روسیه برقرار است.
یک منبع آگاه می‌گوید که چین تاکنون در جریان مذاکرات ابتکاری را پیشنهاد نکرده و مذاکرات مشابه در دولت‌های پیشین نیز هیچ نتیجه ملموسی به همراه نداشته است.
لین چیان، سخنگوی وزارت امورخارجه چین هم روز چهارشنبه گفت که چین آماده حفظ ارتباط با ایالات متحده برای کنترل تسلیحات بین‌المللی در راستای «احترام متقابل، همزیستی مسالمت‌آمیز و همکاری برد-برد است» ولی «ایالات متحده باید به منافع اصلی چین احترام بگذارد و شرایط لازم را برای گفت‌و‌گو و تبادل ایجاد کند.»
برخی مقامات سابق ایالات متحده به کارآمدی تعاملات میان دو دولت شک دارند و تعلیق اخیر مذاکرات را بهانه‌ای مناسب برای چین برای ادامه تولید تسلیحات هسته‌ای در داخل و گسترش آن در خارج می‌دانند.
پنتاگون در گزارشی که سال گذشته ارائه داد گفت که توسعه زرادخانه هسته‌ای چین سریع‌تر از تخمین‌های ایالات متحده اتفاق می‌افتد و ۵۰۰ کلاهک هسته‌ای عملیاتی چین تا سال ۲۰۳۰ به ۱۰۰۰ افزایش خواهد یافت.
این در حالی است که ایالات متحده ۳۷۰۰ کلاهک هسته‌ای دارد، که از ۴۵۰۰ کلاهک تخمینی روسیه کمتر است.
از سال ۱۳۵۸ که ایالات متحده دولت پکن را به جای دولت تایپه از نظر دیپلماتیک به رسمیت شناخت، سیاست آمریکا این بوده که اختلافات چین و تایوان باید به صورت مسالمت‌آمیز و مطابق با خواست مردم دو سوی تنگه تایوان حل و فصل شود.
ایالات متحده می‌گوید که متوجه ادعای حاکمیت پکن بر تایوان هست، ولی هرگز آن را تایید نکرده است.
