چگونه دانشجویان هندی که با اخراج مواجه هستند، برای ماندن در کانادا می جنگند – هندوستان امروز

در سراسر کانادا، بیش از 70000 دانشجوی بین المللی فارغ التحصیل اکنون با خطر اخراج مواجه هستند به دلیل تغییرات اخیر در سیاست های مهاجرتی فدرال. در حالی که دانشجویان بین المللی و کارگران ماهر برای حقوق خود تظاهرات می کنند و خواستار تغییر در سیاست های مهاجرتی هستند که می تواند تعیین کند آیا آنها در کشوری که آمده اند تا خانه خود را بخوانند یا مجبور به ترک آن شده اند، معترضان شهرهای کانادا را فرا گرفته است.

از خیابان‌های شلوغ انتاریو گرفته تا مناظر زیبای جزیره پرنس ادوارد (PEI)، این تظاهرات ناامیدی و اضطراب فزاینده را در میان کسانی که با وعده آینده‌ای بهتر به کانادا آمده‌اند، نشان می‌دهد تا خود را در شبکه‌ای از بوروکراسی بیابند. تشریفات اداری و مسیرهای مهاجرت نامشخص است.

وضعیت به‌ویژه به دلیل سیاست‌های استانی جدید وخیم‌تر شده است که باعث کاهش ۲۵ درصدی در نامزدهای اقامت دائم شده است و بسیاری از دانشجویان را به‌طور غیرمنتظره‌ای آسیب‌پذیر کرده است. این مورد در PEI بود، جایی که چندین دانشجوی هندی مجبور به بازگشت شدند.

اعتراضات دانشجویان هندی به چهار استان کانادا – انتاریو، مانیتوبا، جزیره پرنس ادوارد (PEI) و بریتیش کلمبیا (پیش از میلاد) گسترش یافته است. آشوب ابتدا در PEI در ماه مه آغاز شد.

بر کسی پوشیده نیست که کانادا شاهد پیوستن انبوهی از دانشجویان به دانشگاه‌های خصوصی خود به دلیل فرآیند آسان شهروندی این کشور بود. هزاران دانشجوی هندی که رویای نقل مکان به آمریکای شمالی یا اروپا را در سر می پرورانند، از مسیر ویزای تحصیلی استفاده کردند. دولت کانادا همه اینها را می دانست، اما اجازه مهاجرت گسترده را داد زیرا دانش آموزان نیز به اقتصاد گیج آن کمک می کردند.

وزارت امور خارجه هند گزارش می دهد که تقریباً 2.8 میلیون هندی از جمله 1.8 میلیون نفر هندی الاصل اکنون در کانادا زندگی می کنند.

طبق آمار Statista، تعداد سرخپوستان در کانادا از حدود 670000 نفر در سال 2000 به بیش از یک میلیون نفر در سال 2020 افزایش یافت.

افزایش تعداد دانشجویان بین المللی فشار قابل توجهی بر مسکن، مراقبت های بهداشتی و سایر خدمات کانادا وارد کرده است.

چگونه کانادا در تلاش است تا از مهاجران جلوگیری کند

زمانی که کانادایی ها به دلیل افزایش مهاجران به فشار بر مسکن و بیمارستان ها اعتراض کردند، دولت نخست وزیر جاستین ترودو سرکوب ناگهانی را آغاز کرد. برای مدیریت این رشد سقفی دو ساله وضع کرد.

طبق گزارش اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) انتظار می رود این سقف در سال 2024 منجر به حدود 360000 مجوز تحصیلی مورد تایید شود که نشان دهنده کاهش 35 درصدی نسبت به سال قبل است.

مارک میلر، وزیر مهاجرت، پناهندگان و شهروندی، اعلام کرد که از 21 ژوئن، اتباع خارجی دیگر نمی توانند برای مجوز کار پس از فارغ التحصیلی اقدام کنند (PGWP) در مرز.

این تصمیم «پرچم‌زنی» را هدف قرار می‌دهد، رویه‌ای که در آن ساکنان موقت از کانادا خارج می‌شوند و دوباره وارد کانادا می‌شوند تا درخواست‌های مجوز کار یا تحصیل را تسریع کنند.

PGWP برای دانشجویان بین المللی که به دنبال کار و اقامت دائم هستند بسیار مهم است.

تظاهرات در سراسر کشور برگزار می‌شود و دانشجویان در استان‌هایی مانند جزیره پرنس ادوارد (PEI)، انتاریو، وینیپگ و بریتیش کلمبیا کمپ‌هایی برپا می‌کنند و تظاهرات برگزار می‌کنند.

کاهش کارگران موقت خارجی با دستمزد پایین

فقط دو روز پیش، در 26 آگوست، جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا نیز از کاهش این میزان خبر داد تعداد کارگران خارجی موقت شاغل در مشاغل کم دستمزد.

دولت کانادا پردازش ارزیابی‌های تاثیر بازار کار (LMIAs) را برای جریان دستمزد پایین در مناطقی با نرخ بیکاری 6 درصد یا بالاتر، به استثنای مشاغل در کشاورزی، پردازش مواد غذایی، ساخت‌وساز و مراقبت‌های بهداشتی متوقف خواهد کرد.

کارفرمایان اکنون فقط می‌توانند تا 10 درصد از نیروی کار خود را از طریق جریان کم دستمزد برنامه کارگران خارجی موقت استخدام کنند، که از حد قبلی کمتر است.

همچنین حداکثر مدت اشتغال این کارگران از دو سال جاری به یک سال کاهش می یابد.

بر اساس گزارش Statista، در سال 2023، هند 26495 کارگر خارجی موقت را از طریق برنامه کارگران خارجی موقت (TFWP) به کانادا کمک کرد و این کشور را پس از مکزیک دومین کشور منبع این کارگران کرد.

بر اساس آمار کانادا، جمعیت کانادا در سه ماهه اول سال 2024 از 41 میلیون نفر فراتر رفت و در 1 آوریل 2024 به 41،012،563 رسید.

چرا دانش‌آموزان هندی در کانادا احساس می‌کنند فریب خورده‌اند

من برای آمدن به کانادا شش سال ریسک کردم. من مطالعه کردم، کار کردم، مالیات پرداخت کردم و به اندازه کافی امتیاز سیستم جامع رتبه بندی (CRS) را کسب کردم، اما دولت از ما سوء استفاده کرده است.

سینگ که پس انداز زندگی خانواده اش را در شهریه سرمایه گذاری کرد، اکنون با یک ضرب الاجل دلهره آور و بدون تضمین اقامت دائم مواجه است.

این دانشجویان که با آرزوی شروع یک زندگی جدید به کانادا آمده بودند، اکنون در سراسر کشور به تصمیم دولت جاستین ترودو مبنی بر محدود کردن مجوزهای تحصیل و کاهش فرصت های اقامت دائم اعتراض می کنند.

این چیزی است که آنها از دولت کانادا می خواهند.

دانشجویان بین‌المللی از دولت می‌خواهند تا مجوزهای کار پس از فارغ‌التحصیلی را تمدید کند، مسیرهای روشن و منسجمی را برای اقامت دائم ایجاد کند، و به مسائل سیستمی که در بهره‌برداری از آنها کمک می‌کند، رسیدگی کند.

مبارزه برای اقامت دائم

یکی از موضوعات اصلی که باعث این اعتراضات می شود، درخواست برای افزایش جایگاه های برنامه نامزدهای استانی (PNP) است.

PNP به استان ها و مناطق اجازه می دهد تا افراد را برای اقامت دائم بر اساس مهارت ها، تجربه کاری و پتانسیل خود برای کمک به اقتصاد محلی معرفی کنند.

با این حال، تعداد اسلات های موجود محدود است و رقابت شدید است.

جزیره پرنس ادوارد (PEI)، کوچکترین استان کانادا، از کاهش 25 درصدی مجوزهای مهاجرت خبر داد که منجر به اعتراضات گسترده صدها نفر شد. دانشجویان هندی که اکنون با اخراج مواجه هستند.

اعتراض دانشجویان از 18 اردیبهشت آغاز شده و پس از گذشت 110 روز همچنان فعال است. آنها می گویند تغییرات ناگهانی استان کانادا در سیاست مهاجرت، آینده نامعلومی را برای آنها به همراه داشته است.

استان های کانادا شاهد اعتراضات دانشجویان هندی

در شهرهایی مانند ونکوور و وینیپگ، اعتراضات به راه افتاده است و تظاهرکنندگان از دولت می‌خواهند تعداد مکان‌های PNP را افزایش دهد تا به دانشجویان بین‌المللی و کارگران موقت فرصتی برای تضمین اقامت دائم بدهد.

به گزارش سی‌بی‌سی نیوز، در این تجمع، دانشجویان بین‌المللی شعارهایی مانند “به اندازه کافی خوب برای کار کردن، به اندازه کافی خوب برای ماندن” و “ما را سرزنش نکنید، سیستم خود را اصلاح کنید” سر دادند.

آنها خواستار انصاف بیشتر در نحوه انتخاب افراد برای برنامه نامزدهای استانی شدند، برنامه ای که در حال حاضر بر اساس سیستم رتبه بندی به جای انتخاب تصادفی است.

بالجیندر سینگ، یک مقیم دائم، حمایت خود را در این تجمع ابراز کرد و اظهار داشت که معتقد است با دانشجویان و کارگران بین المللی منصفانه رفتار نمی شود.

او گفت: «زمانی که کارگران ماهر شروع به انجام الزامات تکمیل مسیر خود کردند، دولت ناگهان روند را تغییر داد. “این عادلانه نیست”.

ساتنام گیل، که به مدت سه سال در کانادا بوده و قصد دارد برای اقامت دائم درخواست دهد، نگرانی خود را در مورد عدم واجد شرایط بودن برای تمدید از آنجایی که مجوز کار پس از فارغ التحصیلی او پس از پایان تاریخ منقضی می شود، در میان گذاشت.

گیل به سی‌بی‌سی نیوز گفت که بسیاری از افراد حاضر در این تجمع، از جمله خودش، نگران هستند که در صورت از دست دادن وضعیت خود، مجبور شوند به کشورهای خود بازگردند.

او گفت: «این هم از نظر اقتصادی و هم از نظر روحی روی من تأثیر می گذارد.

در وینیپگ، دانشجویان بین‌المللی و کارگران موقت خارجی که بسیاری از آنها سال‌هاست در کانادا زندگی می‌کنند و به اقتصاد کمک کرده‌اند و در جامعه ادغام شده‌اند، اعتراضی ترتیب داده شد.

آنها استدلال می کنند که تعداد محدود اسلات PNP برای پاسخگویی به نیازهای هزاران نامزد واجد شرایط که در حال حاضر در بلاتکلیفی هستند کافی نیست.

در برامپتون، ناامیدی در میان دانشجویان بین‌المللی منجر به اعتراض‌های بیشتر شده است، جایی که صدها نفر علیه روایتی که آنها را مسئول بحران‌های مسکن و شغل محلی می‌داند، تجمع کردند.

مجوزهای کار و ساعت در حال تمام شدن است

یکی دیگر از نگرانی های مهم برای دانشجویان بین المللی و کارگران موقت، انقضای مجوز کار است.

پس از اتمام تحصیلات خود، بسیاری از دانشجویان بین المللی واجد شرایط مجوز کار پس از فارغ التحصیلی (PGWP) هستند، که به آنها اجازه می دهد تا تجربه کاری ارزشمند کانادایی را کسب کنند – یک شرط کلیدی برای بسیاری از مسیرهای مهاجرت، از جمله PNP.

با این حال، PGWP محدود زمانی است و معمولا بین هشت ماه تا سه سال طول می کشد. اگر دانشجویان نتوانند اقامت دائم خود را در این بازه زمانی تضمین کنند، با احتمال ترک کانادا مواجه خواهند شد.

در منیتوبا، ترس از انقضای مجوزهای کار قبل از دریافت اقامت دائم، منجر به افزایش ناامیدی شده است.

پردازش سریعتر و تساوی های بیشتر

در بریتیش کلمبیا، دانشجویان و کارگران به طور یکسان از دولت فدرال خواسته اند تا برای سرعت بخشیدن به رسیدگی به درخواست های مهاجرت اقدام فوری انجام دهد.

تأخیرها نه تنها باعث ایجاد استرس عاطفی و مالی می شود، بلکه منجر به وضعیتی می شود که بسیاری از دانشجویان بین المللی خود را از وضعیت خارج می یابند، نمی توانند به طور قانونی کار یا تحصیل کنند و با خطر اخراج مواجه می شوند.

معترضان همچنین خواستار قرعه کشی های مکرر در سیستم اکسپرس اینتری، راهی دیگر برای اقامت دائم هستند.

سیستم اکسپرس انتری داوطلبان را بر اساس سیستم امتیازی رتبه بندی می کند و از کسانی که بالاترین امتیاز را دارند دعوت می شود در طول قرعه کشی های دوره ای برای اقامت دائم درخواست دهند.

آینده برای دانشجویان بین المللی چیست؟

با ادامه اعتراضات در سراسر کشور، دولت کانادا برای رسیدگی به نگرانی های دانشجویان بین المللی و کارگران موقت خارجی با فشار فزاینده ای مواجه است.

درخواست‌ها برای افزایش اسلات‌های PNP، زمان‌های پردازش سریع‌تر، و قرعه‌کشی‌های بیشتر بلندتر می‌شوند، همانطور که خواسته‌ها برای محافظت بهتر در برابر استثمار و سیاست‌های مهاجرتی شفاف‌تر هستند.

برای بسیاری از دانشجویان بین المللی، این مبارزه هنوز به پایان نرسیده است.

آنها مصمم هستند در کانادا بمانند، کشوری که به آن عشق می ورزند و آینده خود را در آنجا می بینند.

با این حال، بدون تغییرات قابل توجه در سیستم مهاجرت، بسیاری از آنها می ترسند که مجبور به ترک این کشور شوند و مهارت ها، استعدادها و پتانسیل هایی را که می تواند به آینده کانادا کمک کند را به همراه داشته باشند.