هوا با گرد و غبار و اندوه در غزه شمالی ضخیم است. از سراسر مرز اسرائیل ، مقیاس تخریب قابل رویت است – ساختمانهای فروپاشی ، نمای سیاه و لکه های دود ناشی از آخرین بمباران. در شهر غزه ، بیمارستان الاهلی غرق است. استرچ های خونین یکی پس از دیگری وارد می شوند و به زخمی شدن در حملات هوایی یک شبه حمل می کنند. در داخل ، یک زن در حالی که یک عزیز را شناسایی می کند ، شکسته می شود ، گریه های او در سکوت سنگین عزاداری قطع می شود.
در جابالیا ، بقایای یک ساختمان مسکونی داستانی شدید از اعتصاب را بیان می کند که خانواده ها را بی خانمان می کند. آوار همه چیزهایی است که از آنچه در گذشته یک خانه بود باقی مانده است ، در حالی که ساکنان از طریق زباله ها حفر می شوند و به دنبال بازماندگان هستند. در المواسی ، آنچه قرار بود محل پناهندگی باشد ، به سایت دیگری از تراژدی تبدیل شده است-یک اردوگاه چادر برای آوارگان که اکنون پس از برخورد به پارچه های پیچیده و پارچه پاره شده کاهش یافته است.
دستورات تخلیه هزاران نفر را مجبور به فرار کرده و فقط آنچه را که می توانند حمل کنند ، چسبیده اند. خیابان ها مملو از افرادی است که در ناامیدی قدم می زنند و مطمئن نیستند که ایمنی در کجا نهفته است. این جنگ هیچ گوشه ای دست نخورده و خانواده ای را تحت تأثیر قرار نداده است.
با تشدید بمباران ، بحران بشردوستانه بدتر می شود. با دسترسی محدود به مراقبت های پزشکی ، غذا و آب تمیز ، بقا به خودی خود به یک نبرد سربالایی تبدیل می شود. در خان یونس ، مردی در مقابل ویرانه های یک خانه ایستاده و به این ویرانی خیره شده و می داند که این جنگ قبلاً بیش از حد طول کشیده است.
آخرین تشدید به دنبال 15 ماه از جنگ است که در 7 اکتبر 2023 آغاز شد ، هنگامی که افراد مسلح به رهبری حماس به شهرهای مرزی اسرائیل حمله کردند و به گفته مقامات اسرائیل ، حدود 1200 نفر را کشتند و 251 گروگان را ربودند. در پاسخ ، اسرائیل یک کارزار نظامی بی امان را آغاز کرد که به گفته مقامات بهداشت غزه ، بیش از 48000 فلسطینی را کشته است ، در حالی که بخش اعظم زیرساخت های Enclave را ویران کرده و تقریباً کل 2.3 میلیون جمعیت خود را به جابجایی مجبور می کند.
