سوری ها می خواهند به خانه بروند ، اما بسیاری دیگر برای بازگشت به آن ندارند – نیویورک تایمز

لوبنا لاباد در میان بیابان های مسطح که زمانی خانه های همسایگانش بود ، قدم زد.

تنها ساختمان سمت چپ یک مسجد بود ، یک پیام سالهای ساله بر روی دیوار بیرونی آن از زمانی که شورشیان کنترل منطقه را به رژیم سوریه در طول جنگ داخلی وحشیانه این کشور تسلیم کردند: “ما را ببخشید ، اوه شهدای”.

اکنون ، بسیاری از ساکنان سابق محله قابون در پایتخت ، دمشق-مانند خانم لاباد ، همسرش داعاس و پسر 8 ساله آنها-در تلاش هستند تا برگردند. پس از پایان جنگ 13 ساله به طور ناگهانی با برکناری رئیس جمهور بشار اسد در ماه دسامبر ، خط مقدم یخ زده که کشور را تقسیم می کرد ، یک شبه ذوب شد.

خانم لاباد ، 26 ساله ، گفت: “ما منتظر بازگشت همان لحظه بودیم.”

خانه آنها هنوز ایستاده است اما توسط یک سرباز که همسایگان می گویند سالها در آنجا با خانواده اش چمباتمه زده بود ، از لوله ها ، سینک ها و حتی وسایل الکتریکی محروم شده بود. با این وجود ، لابادا از بسیاری دیگر که برگشته اند برای یافتن چیزی جز آوار ، خوش شانس تر هستند.

درگیری سوریه مجبور شد بیش از 13 میلیون نفر برای فرار ، در آنچه سازمان ملل متحد یکی از بزرگترین بحران های جابجایی در جهان نامید. بیش از شش میلیون سوری از کشور را ترک کردند و حدود هفت میلیون نفر در داخل سوریه آواره شده اند ، از جمله خانم لاباد و خانواده وی.

در یک مصاحبه در ماه ژانویه ، رئیس جمهور موقت سوریه ، احمد آل شرا ، گفت که وی اطمینان دارد که طی دو سال میلیون ها سوری از خارج از کشور باز خواهند گشت. اما جنگ تا آن زمان ادامه یافت که مردم زندگی جدیدی را به دور از زادگاه خود برقرار کرده بودند.

دقیقاً مشخص نیست که چند نفر تاکنون برگشته اند. بسیاری برگشته اند تا ببینند که با خانه ها و زادگاه ها چه اتفاقی افتاده است ، اما تصمیم به بازگشت دائمی آسان نیست ، به خصوص اگر چیزی برای بازگشت به آن وجود نداشته باشد. بسیاری دیگر تصمیم گرفته اند که در حال حاضر بمانند ، از جمله در اردوگاه های ترکیه و اردن که هنوز خالی از سکنه نشده اند ، زیرا تماشا می کنند که در سوریه چه اتفاقی می افتد.

طبق گفته 2022 سازمان ملل ، 328،000 خانه در سوریه تخریب شده یا به شدت آسیب دیده است گزارش، و بین 600000 تا یک میلیون خانه یا به طور متوسط ​​یا به آرامی آسیب دیده است. تجزیه و تحلیل قبلاً انجام شده بود یک زمین لرزه ویرانگر در سال 2023 به بخش هایی از شمال غربی سوریه ضربه بزنید که باعث فروپاشی ساختمانهای بیشتر و آسیب به دیگران شد.

وزارت مسکن دولت به سؤالاتی در مورد اینکه آیا یا چگونگی برنامه ریزی برای کمک به بازسازی کشور پاسخ نداد ، پاسخ نداد. دولت پس از سقوط آقای اسد ، از چالش های زیادی در دست دارد یک خلاء امنیتی به اقتصاد در هرج و مرج به حمله اسرائیل به بخش هایی از جنوب سوریهبشر

و اخیر ناآرامی که صدها کشته شده در منطقه ساحلی کشور باقی مانده است – بسیاری از آنها غیرنظامی که توسط نیروهای هماهنگ با دولت کشته شده اند ، طبق یک مانیتور جنگ – در حال افزایش ظرافت خشونت های فرقه ای است.

حتی برای کسانی که به خانه برگشته اند ، شادی از خسارت هایی که قبلاً وارد شده است ، خسته شده است. آقای لاباد ، 33 ساله گفت: مردم باید برای یافتن کلیدهای خانه طولانی مدت خود “و بازگردند و خانه های خود را پیدا نمی کنند.”

روز بعد از برکناری آقای اسد در اوایل ماه دسامبر ، Labaads هیچ وقت برای گرفتن سوار شدن با دوستان از ادلب ، در شمال غربی سوریه ، به محله ای که در سال 2017 فرار کرده بودند ، هدر ندادند. اما بیش از سه ماه بعد هنوز حل و فصل نشده اند.

در روز اخیر ، آقای لاباد قفل را در درب جلوی خانه خانواده نصب کرد که هفته ها با یک سیم فلزی طولانی از طریق کلید کلید ایمن شده بود. سربازی که در آپارتمان خود زندگی کرده بود ، همه چیز را از آپارتمان طبقه سوم به جز حروف آبی درخشان روی دیوار ، با خواندن “احمد” سلب کرد. Labaads فکر می کند که ممکن است نام پسر سرباز باشد.

خانم لاباد گفت: “اگر پول داشتیم می توانستیم بلافاصله آن را برطرف کنیم.” “اما ما این کار را نمی کنیم.”

آقای Labaad هنگام زندگی در Idlib مشغول کار روزانه بود. او در زادگاه خود ، کار خود را در زمینه امنیت با دولت جدید آغاز کرده است. اما او و مأموران امنیتی دیگر هنوز حقوق دریافت نکرده اند.

در یک خیابان در نزدیکی ، Khulood Al-Sagheer ، 50 ساله ، به همراه دختر و نوه خود برای دیدن وضعیت خانه آنها بازگشت. آنها فقط یک دیوار در سمت چپ ایستاده بودند.

خانم ال ساغیر گفت: “من چادر را در اینجا خواهم گذاشت.” “نکته مهم این است که من به خانه خود باز می گردم.”

دیگران نیز مهم نیست که چقدر آسیب دیده باشند. ماه ها ، سمیر جالوت ، 54 ساله ، در گوشه ای از تنها اتاق دست نخورده آنچه آپارتمان برادر فقیدش در محله اردوگاه یارموک دمشق بود ، روی یک تشک نازک و دو پتو خوابیده است. در کنار تختخواب ساخته شده او یک اجاق گاز کوچک و کتری گاز قرار دارد.

وی گفت که این پنجره هنوز شکسته است ، اما او دو سوراخ شکاف در دیوار را تعمیر کرده است که به احتمال زیاد در اثر پوسته های مخزن ایجاد شده است. دیوارها با سوراخ های گلوله به هم می پیوندند. او به آرامی در حال تعمیرات است ، آوار و آوار را پاکسازی کرده و سعی در برپایی دیوارهای جدید دارد تا همسر و پنج فرزند وی بتوانند به او بپیوندند.

این آپارتمان که تا حدی ویران شده در طبقه دوم ساختمان چهار طبقه خانواده وی در اردوگاه یارموک قرار دارد ، به این دلیل که به عنوان اردوگاهی برای پناهندگان فلسطینی که در جنگ 1948 پیرامون تأسیس اسرائیل فرار کرده بودند ، آغاز شد. جنگ سوریه ساختمان را فقط به یک کف و نیم کاهش داد.

در اطراف این محله دریایی از ساختمانهای خاکستری با کف ، سقف و دیوارها وجود دارد. بیشتر خانه ها مدتها پیش غارت شده بودند و تنها چیزی که به نظر می رسد در هر اتاق در معرض باقی مانده است ، آوار خاکستری تر است.

“این خانه ای است که من در آن ازدواج کردم. بچه های من در اینجا به دنیا آمدند. ” “من در اینجا خاطرات خوبی دارم. پدرم با من زندگی می کرد. مادرم با من زندگی می کرد. “

پسر عموی وی ، آقاض جالوت ، 41 ساله ، مهندس هوانوردی با ریش تریم و ریش فلفل که تازه چند روز قبل برای بازدید از سوئد آمده بود ، در همان نزدیکی ایستاده بود ، جایی که او و خانواده اش اسکان داده بودند. او گردن خود را به سمت آسمان کشید. وی گفت: “این خورشید ارزش همه اروپا را دارد.”

همسایه سابقش که اکنون در کانادا زندگی می کند اخیراً با او تماس گرفته و به او گفت که قصد بازگشت دارد. دو همسایه دیگر نیز به همین ترتیب ، یکی که به لبنان و دیگری در سوریه گریختند.

اکنون ، آقای Jaloot نیز می خواهد برگردد.

“اگر من برنگردم و دیگران برنگردند ، چه کسی قصد بازسازی این کشور را دارد؟” او پرسید.