یک همسر ، با پوشیدن یک کابوس و موهای خود را کشف کرد ، در کنار شوهرش در رختخواب قرار دارد. یک پیرمرد و زن ، مست ، مست بر روی شراب قرمز ، رقص وحشی و بحث در مورد پیچیدگی های رابطه جنسی و برهنگی در سن خود. یک زن جوان پریشان در مصاحبه شغلی به پیشرفت های جنسی یک کارفرمای مرد حرکت می کند.
به نظر می رسد این صحنه ها به سادگی قطعه های زندگی معمولی در صفحه بزرگ هستند. اما وجود آنها – در سه فیلم ایرانی که طی چند سال گذشته اکران شده است – چیزی خارق العاده از خارق العاده نیست و نمایانگر دوره جدیدی از فیلم سازی در سینمای مستقر در ایران است.
این فیلم ها و روندی که آنها نشان می دهند ، در سطح بین المللی به رسمیت شناخته شده اند. یکی از آنها ، “بذر انجیل مقدس” ، نوشته و کارگردانی محمد رسولوفروز یکشنبه برای بهترین فیلم بین المللی بین المللی در جوایز اسکار به رقابت می پردازیم.
آقای رسولوف ، 52 ساله ، در میان تعدادی از مدیران برجسته ایرانی و هنرمندانی است که از زمان انقلاب اسلامی در سال 1979 در حال اجرای قوانین سانسور دولت است که تقریباً پنج دهه اجرا شده است. این قوانین به تصویر کشیدن زنان بدون حجاب ، مصرف الکل ، و زن و مرد لمس و رقصیدن ممنوع است. آنها همچنین از مقابله با فیلم ها مانند رابطه جنسی جلوگیری می کنند.
در یک عمل جمعی از نافرمانی مدنی و الهام گرفته از 2022 قیام به رهبری زنان در ایران و بسیاری از دفاع مداوم زنان از قوانین محدود کننده اجتماعی ، فیلمسازان ایرانی می گویند که آنها تصمیم گرفته اند در نهایت هنری بسازند که از زندگی واقعی در کشورشان تقلید کند.
آقای رسولوف با اشاره به اعتراضاتی که در سال 2022 پس از اینکه یک زن جوان در بازداشت پلیس در حالی که وی به دلیل نقض قوانین اجباری حجاب درگذشت ، گفت: “جنبش آزادی زنان و زندگی یک نکته مهم در سینمای ایران بود.”
آقای رسولوف در مصاحبه تلفنی از برلین ، جایی که اکنون در تبعید زندگی می کند ، گفت: “بسیاری از افراد ، از جمله فیلمسازان و هنرمندان صنعت سینما ، می خواستند زنجیرهای سانسور را بشکنند و آزادی هنری را تمرین کنند.”
آقای رسولوف درام تریلر از یک قاضی داستانی برای دادگاه انقلابی اسلامی ایران پیروی می کند مقابله با شورش دختران نوجوان خود که با فوران این اعتراضات علیه او روبرو می شوند.
درام خانوادگی قاضی به عنوان استعاره برای مبارزات بزرگتر که هنوز در ایران ادامه دارد ، خدمت می کند ، سالها پس از آنکه دولت به طرز وحشیانه ای اعتراضات را کاهش داد. بسیاری از زنان هنوز هم از قانون حجاب سرپیچی می کنند ، بدون اینکه مو و بدن خود را بپوشانند ، در ملاء عام ظاهر می شوند و جوانان روشن می کنند – با رقصیدن در فضاهای عمومی یا از طریق انتخاب موسیقی و لباس آنها – این که سبک زندگی آنها بسیار متفاوت از حاکمان محافظه کار مذهبی آنها است.
آقای رسولوف فیلم را بدون تأیید و مجوز دولت مورد نیاز ساخت و آن را به صورت مخفیانه فیلمبرداری کرد. مانند همه فیلم های جسورانه ایرانی که در چند سال گذشته در زیر زمین ساخته شده اند ، “بذر انجیر مقدس” نمی تواند در ایران منتشر شود و در عوض در سطح بین المللی توزیع شد. این شرکت در اسکار به عنوان نامزد آلمان ، که آن را تولید کرده است ، در حال رقابت است.
آقای رسولوف در ماه مه فقط از ایران گریخت روزهای قبل از نخست وزیر فیلم در جشنواره کن، و پس از آن به هشت سال زندان محکوم شد و به اتهامات مربوط به فعالیت سیاسی و هنر وی شلاق زد. وی پیش از این در سال 2022 به مدت هشت ماه در زندان بود.
دادگاه انقلابی ایران پرونده جنایی جدیدی را علیه آقای رسولوف ، بازیگران وی و برخی از اعضای خدمه وی باز کرده است و متهم می کند که این فیلم امنیت ملی ایران را تهدید می کند و بی حرمتی را گسترش می دهد. اما او گفت همه افراد درگیر موافق هستند که خطر ارزشمند است.
بیشتر اعضای اصلی بازیگران این فیلم اکنون ایران را ترک کرده اند ، به جز بازیگر پیشرو ، سوهیلا گلستانی ، که تنها کسی است که هنوز هم در این کشور است که به صورت حضوری با محاکمه روبرو است.
خانم گلستانی ، 44 ساله ، در مصاحبه ای از تهران گفت: “برای من این بیش از بازی در یک فیلم بود.” “چیزی مانند یک مسئولیت اجتماعی. و البته ، ارائه یک تصویر واقعی از شخصیت یک زن که هرگز فرصتی برای ظاهر شدن روی صفحه نمایش نداشت. “
برای بازیگران زن ، خطرات بزرگ شده است. به سادگی اجازه دهید موهای خود را در ملاء عام یا جلوی دوربین نشان دهد که قانون را نقض می کند. اما تعدادی از بازیگران مشهور اعلام کرده اند که دیگر در فیلم ها حجاب نخواهند داشت ، موضع گیری که باعث محدودیت گزینه های بازیگران آنها و تحمل خشم دولت می شود. برخی از آنها را مجبور به تبعید کرده است.
ویشکا آسایش ، یک ستاره فیلم محبوب 52 ساله ، در تابستان سال 2023 پس از دویدن با مأمورین اطلاعاتی به دلیل حمایت از اعتراضات ، ایران را ترک کرد.
“به اندازه کافی کافی بود ، رعایت قوانین مانند خیانت طرفداران من و همه جوانان با شجاعت اعتراض می کردند.” خانم آسایش ، که هم اکنون در شهر نیویورک ساکن است. “این روش من برای شرکت در جنبش برای تغییر بود.”
مبارزه بین بیان هنری و کنترل دولت ادامه دارد. یک سریال جدید تلویزیونی ایرانی ، “تاسیان” ، در اوایل دهه 1970 در حین حکومت شاه تنظیم شدهفته گذشته به طور ناگهانی لغو شد و از سکوهای جریان ممنوع شد زیرا شخصیت های زن آن موهای خود را نشان می دادند (بازیگران زن کلاه گیس می پوشیدند) و در کلوپ های شبانه می رقصیدند و می نوشیدند. کارگردان این نمایش ، تینا پاکراوان ، با ساختن کل سریال در یوتیوب روز جمعه از مقامات سرپیچی کرد. او در ایران زندگی می کند.
“چرا باید یک هنرمند که باید آینه ای از جامعه خود باشد ، مجبور شود فقط به این دلیل که او تصاویر مورد نظر مردم خود را منعکس می کند ، مهاجرت کند؟” خانم پاکران در مصاحبه تلفنی از تهران گفت.
ائتلاف بین المللی فیلمسازان در معرض خطر ، که از آزادی و ایمنی هنری دفاع می کند ، طوماری را که اخیراً توسط بیش از 100 چهره برجسته در صنعت فیلم جهانی برای دو فیلمساز ایرانی امضا شده است ، یک زوج متاهل به نام مریم محدام و بهتاش سانیه ، امضا کردند. که با پیگرد قانونی در رابطه با فیلم تحسین برانگیز خود ، “کیک مورد علاقه من” روبرو هستند.
“کیک مورد علاقه من” موضوعی را به روشی جسورانه که از زمان انقلاب در سینمای ایران دیده نمی شود ، بررسی می کند. یک زن و مرد در دهه 70 خود و سنگین و تنهایی ، یک شب رمانتیک بداهه را در کنار هم می گذرانند. آنها شراب می نوشند ، رقص می کنند و در مورد رابطه جنسی و ناامنی های خود در مورد سلب لخت بحث می کنند. در یک صحنه بازیگر نقش اصلی ، لیلی فرهادپور ، عطر را زیر دامن خود اسپری می کند و صمیمیت جنسی را پیش بینی می کند.
خانم مغادام ، 52 ساله ، در مصاحبه تلفنی از تهران گفت: “وقت آن بود که زندگی واقعی بخش بزرگی از جامعه ایران را نشان دهیم – راهی که آنها در روزهای خود می گذرانند ، آنها را دوست دارند و عمل می کنند.”
او و همسرش دو سال قبل از اعتراضات به رهبری زنان که بسیاری از کارگردانان دیگر را کاتالیز می کردند ، فیلمنامه را نوشتند. فیلم آنها از آن زمان در سراسر جهان به نمایش در آمده و 17 جایزه بین المللی از جمله جایزه هیئت منصفه در جشنواره بین المللی فیلم برلین و رقابت کارگردان جدید در جشنواره بین المللی فیلم شیکاگو کسب کرده است.
آنها نیز مانند آقای رسولوف ، با اتهامات مربوط به امنیت ملی و گسترش بی حرمتی در دادگاه انقلابی که می تواند سالها زندان باشد ، روبرو هستند و از ترک کشور ، کار یا تدریس منع شده اند. اولین تاریخ محاکمه آنها روز شنبه است.
آقای سانایه گفت که وی امیدوار است که توجه به جوایز اسکار به فیلم آقای رسولوف منجر به حمایت بیشتر از فیلمسازان مستقل ایرانی شود و آکادمی قوانین خود را تغییر دهد که نیاز به فیلم های بین المللی را برای نامزد شدن توسط دولت کشور که در آن تولید شده اند ، تغییر می دهد. وی گفت ، این قانون به طور موثری موج جدید فیلم های پیشگام ایرانی را خاموش می کند.
آقای سانیه گفت: “هر فیلمساز آرزو می کند فیلم در کشور خود بسازد.” “ما هرگز فیلم خود را در یک صفحه بزرگ در تئاتر یا با مخاطب ندیده ایم.”
لیلی نیکونازار گزارش دهی
