وزیر امور خارجه مارکو روبیو روز یکشنبه در اورشلیم برای جلسات آماده شد زیرا هرج و مرج سیاسی در خاورمیانه بر سر اصرار رئیس جمهور ترامپ موج می زد پیشنهادات برای تصرف نوار غزه ویران شده و مجبور کردن ساکنان فلسطینی آن.
سفر آقای روبیو است اول به منطقه به عنوان وزیر امور خارجه ، و در حالی که اسرائیل و حماس مذاکره می کنند تا آتش بس تنش در غزه را به یک پایان دائمی جنگ خود تبدیل کنند.
اما چشم انداز غیرممکن آقای ترامپ برای تبدیل غزه به “ریویرا خاورمیانه” متعلق به آمریکایی ، این بحث را تحت الشعاع قرار داده است ، و آقای روبیو مطمئناً برای وضوح بیشتر در مورد این طرح در بازدیدهای خود از اسرائیل تحت فشار قرار می گیرد. عربستان سعودی و امارات متحده عربی.
هنوز مشخص نیست که آیا آقای روبیو جزئیاتی از آن را ارائه خواهد داد ، اما نه تنها به این دلیل که برنامه آقای ترامپ به همان اندازه مبهم است که بحث برانگیز است – مشخص نیست که آیا آقای روبیو خود رئیس جمهور را به معنای واقعی کلمه می برد یا خیر.
آقای روبیو ، سناتور پیشین فلوریدا با جهان بینی و سبک بسیار متعارف تر از رئیس جمهور ، بیش از یک بار اظهار داشت که ایده آقای ترامپ عمدتاً یک تاکتیک مذاکره کننده است که به معنای تحریک رهبران عرب در مسئولیت بیشتر فلسطینی ها است.
آقای ترامپ با برنامه غزه خود در یک کنفرانس خبری 4 فوریه در واشنگتن با نخست وزیر بنیامین نتانیاهو ، جهان را شگفت زده کرد ، که از آن زمان آن را “یک رویکرد انقلابی و خلاق” خوانده است که باید مورد مطالعه قرار گیرد. آقای نتانیاهو به صراحت این ایده را تأیید نکرده است ، که برخی از مقامات اسرائیلی آن را غیر عملی می دانند.
پس از آنکه مقامات عرب در منطقه بلافاصله آن را محکوم کردند ، آقای روبیو به خبرنگاران پیشنهاد کرد که آقای ترامپ صرفاً در تلاش است که “واکنش” بگیرد و سایر کشورها را برای ارائه کمکهای بیشتر برای غزه پس از جنگ “تحریک کند”.
با این حال ، از آن زمان ، آقای ترامپ دو برابر شد و به خبرنگاران در دفتر بیضی در دو نوبت دیگر و در مصاحبه فاکس نیوز گفت که وی قصد دارد با این طرح پیش برود. روز جمعه ، محمود عباس ، که به عنوان رئیس جمهور مقامات فلسطین در کرانه باختری اداره می شود ، گفت که مردم فلسطین “باید” در سرزمین خود باقی بمانند.
محققان حقوق بین الملل می گویند ، اخراج اجباری فلسطینی ها پاکسازی قومی و یک جرم جنگی خواهد بود. بیش از 47000 فلسطینی در اثر قصاص نظامی اسرائیل در غزه به جرم حمله به رهبری حماس در اکتبر 2023 کشته شدند که باعث کشته شدن 1200 نفر شد. بیشتر مردگان هر دو طرف غیرنظامی بوده اند.
آقای ترامپ گفته است که اردن و مصر باید به ساکنان فلسطینی غزه اجازه دهند تا به کشورهای خود منتقل شوند. این ایده مدتهاست که توسط راست اسرائیل ترویج شده است اما توسط رهبران عرب و فلسطین و همچنین روسای جمهور گذشته ایالات متحده از هر دو حزب رد شده است. پادشاه عبدالله دوم اردن پس از جلسه چهارشنبه در کاخ سفید که در آن آقای روبیو نیز حضور داشت ، پیشنهاد آقای ترامپ را رد کرد.
در مصاحبه رادیویی روز پنجشنبه ، آقای روبیو دوباره از ایده آقای ترامپ کمتر به عنوان یک هدف مشخص و بیشتر به عنوان نوع بمب بد بو دیپلماتیک با هدف ملل عرب صحبت کرد.
وی گفت: “همه این کشورها می گویند که چقدر به فلسطینی ها اهمیت می دهند ، اما هیچ یک از آنها نمی خواهند هیچ فلسطینی را بگیرند. هیچکدام از آنها سابقه انجام هر کاری برای غزه در این زمینه ندارند. ” “بنابراین رئیس جمهور می گوید ، خوب ، پس این همان کاری است که ما می خواهیم انجام دهیم. ما آن را ادامه خواهیم داد ما باید مردم را به اطراف خود منتقل کنیم. “
وی افزود: “این تنها برنامه در حال حاضر در آنجا است.” “اکنون ، اگر کسی برنامه بهتری داشته باشد – و ما امیدواریم که آنها انجام دهند – اگر کشورهای عربی برنامه بهتری داشته باشند ، این عالی است.”
آقای روبیو پیشنهاد کرد که هر پیشنهاد عرب باید به وظیفه ماموت بازسازی غزه و استقرار یک نیروی امنیتی چند ملیتی برای مبارزه با بقایای حماس بپردازد.
“من می توانم به شما بگویم که هر طرحی که حماس را ترک کند ، مشکلی ایجاد می کند ، زیرا اسرائیل قصد تحمل آن را ندارد.” گفت
آقای روبیو هیچ اشاره ای به ماهها کار دولت بایدن ، به رهبری وزیر امور خارجه سابق آنتونی جی بلینکلن ، برای تدوین چنین طرحی انجام داد. تا پایان سال گذشته ، مقامات دولت بایدن گفتند که آنها به توافق پیچیده ای نزدیک می شوند که نیروهای امنیتی عرب و صندوق های بازسازی را به همراه پاسخگویی بیشتر در برابر مقام فلسطین به ارمغان می آورد ، که رئیس جمهور جو بایدن گفت باید نقش اصلی را ایفا کند غزه پس از جنگ.
اما هر طرحی فقط پس از پایان جنگ در غزه امکان پذیر است و پیشرفت به سمت آن بستگی به گسترش توافق آتش بس است که قرار است در ماه مارس به پایان برسد و این امر حول مبادلات گروگان را بچرخاند.
آقای روبیو در همان روزی که حماس سه گروگان اسرائیلی را از جمله یک شهروند دوگانه آمریکایی منتشر کرد ، وارد اسرائیل شد در ازای 369 زندانی فلسطینیبشر
دولت های اسرائیلی و آمریکایی روزها به حماسه فشار می آوردند تا گروگان ها را به امید حفظ آتش بس برای اولین بار با دستاوردهای بایدن و ترامپ در اواسط ژانویه به دست آوردند. آقای ترامپ دوشنبه گذشته هشدار داد که اسرائیل می تواند این توافق را لغو کند و اگر حماس تا ظهر روز شنبه همه گروگان های باقی مانده را آزاد نکند ، “همه جهنم می شود”.
آقای روبیو در دومین سفر خود به عنوان وزیر امور خارجه است. وی شنبه شب پس از گذراندن چند روز در کنفرانس امنیتی مونیخ در اسرائیل به زمین نشست و قصد دارد پس از جلسات در اورشلیم ، به عربستان سعودی و امارات متحده عربی پرواز کند. آقای روبیو قصد داشت زودتر در قطر متوقف شود ، اما این در برنامه اعلام شده نبود.
در عربستان سعودی ، آقای روبیو و دو دستیاران برتر دیگر ترامپ قصد دارند با مقامات روسی برای گفتگو درباره پایان جنگ در اوکراین دیدار کنند.
سفرهای آقای روبیو در میان عدم اطمینان در مورد تأثیر وزیر در مقایسه با استیو ویتکوف ، فرستاده میانه رئیس جمهور و سایر مشاوران آقای ترامپ ، واکنش عمومی کمی در اسرائیل به خود جلب کرده است.
به طور گسترده تر ، مقامات دولتی اسرائیل از حمایت دولت ترامپ از اسرائیل استقبال کردند. آقای نتانیاهو روز سه شنبه بیانیه ای صادر کرد که از “چشم انداز انقلابی رئیس جمهور برای آینده غزه” استقبال کرد. وی همچنین روز شنبه به آقای ترامپ کمک کرد تا اطمینان حاصل کند که آتش بس در آخر هفته دست نخورده باقی مانده است.
با این حال ، مشخص نیست که آیا آقای نتانیاهو برنامه آقای ترامپ را برای اخراج ساکنان غزه به عنوان یک استراتژی مناسب پس از جنگ می بیند ، حتی اگر این ایده توسط متحدین راست افراطی آقای نتانیاهو مورد ستایش قرار گرفته باشد.
خود آقای نتانیاهو از تفسیر مستقیم در مورد فرضیه یک پروژه ساختمان به رهبری ایالات متحده در غزه اجتناب کرده است. در عوض ، به نظر می رسد که رهبری اسرائیل بیشتر روی یک هدف کوتاه مدت متمرکز شده است-در صورت قطع آتش بس ، حمایت ایالات متحده از سرگیری جنگ را تضمین می کند. آقای نتانیاهو بارها گفته است که جنگ نمی تواند قبل از شکست حماس به پایان برسد ، اما تجدید جنگ بدون نعمت آقای ترامپ سخت تر خواهد بود.
