واشنگتن: هزاران نفر از سراسر ایالات متحده روز شنبه در پایتخت این کشور برای حقوق باروری زنان و دیگر اهدافی که آنها معتقدند از سوی دولت آینده ترامپ در معرض تهدید هستند، تظاهرات کردند، و تکرار مراسم مارس زنان در روزهای قبل از دومین تحلیف رئیس جمهور منتخب دونالد ترامپ بود.
هشت سال پس از اولین راهپیمایی تاریخی زنان در آغاز دور اول ریاست جمهوری ترامپ، راهپیمایان گفتند که از پیروزی ترامپ غافلگیر شده اند و اکنون مصمم هستند نشان دهند که حمایت از دسترسی زنان به سقط جنین، تراجنسیت ها و مبارزه با تغییرات آب و هوایی همچنان قوی است. و مسائل دیگر
این راهپیمایی تنها یکی از چندین اعتراض، راهپیمایی و بیداری متمرکز بر سقط جنین، حقوق، حقوق مهاجرت و جنگ اسرائیل و حماس است که پیش از افتتاحیه روز دوشنبه برنامه ریزی شده بود. در سراسر کشور، بیش از 350 راهپیمایی مشابه در هر ایالت برگزار می شود.
جیل پریش از آستین، تگزاس، گفت که در ابتدا برای مراسم تحلیف کامالا هریس، معاون دموکرات رئیس جمهور، بلیط هواپیما به واشنگتن خرید. او در عوض تاریخ را تغییر داد و به تظاهرات اعتراضی قبل از مراسم تحلیف ترامپ پرداخت و گفت که جهان باید بداند که نیمی از رأی دهندگان آمریکایی از ترامپ حمایت نمی کنند.
پریش گفت: «مهمتر از همه، من اینجا هستم تا ترس خود را از وضعیت دموکراسی ما نشان دهم.
تظاهرکنندگان پیش از راهپیمایی در میادین اطراف واشنگتن به راه افتادند، بر طبل کوبیدند و شعارهایی را در زیر آسمان خاکستری تخته سنگ و در باد سرد فریاد زدند. معترضان سپس برای تجمع و نمایشگاه بزرگتر به سمت یادبود لینکلن راهپیمایی کردند، جایی که سازمان ها در سطح محلی، ایالتی و ملی میزبان جداول اطلاعاتی خواهند بود.
آنها تابلوهایی با شعارهای «نجات آمریکا» و «علیه سقط جنین؟ پس یکی نداشته باش» و «نفرت برنده نخواهد شد».
لحظات کوتاهی میان معترضان و حامیان ترامپ تنش داشت. راهپیمایی برای مدت کوتاهی متوقف شد زمانی که مردی با کلاه قرمز و یک کوله پشتی سبز رنگ به سمت صف تظاهرکنندگان در جلو رفت. در حالی که راهپیمایان شعار می دادند «ما طعمه را نمی گیریم»، پلیس مداخله کرد و او را از گروه جدا کرد.
هنگامی که معترضان به بنای یادبود واشنگتن نزدیک می‌شدند، گروه کوچکی از مردان با کلاه MAGA که در جهت مخالف راه می‌رفتند، به نظر می‌رسید که توجه رهبر معترضان را با یک مگافون جلب کنند. رهبر به گروه نزدیک تر شد و از طریق بلندگو شروع به شعار “نه ترامپ، نه KKK” کرد. این گروه ها با حصارهای سیاه بلند از هم جدا شدند و افسران پلیس در نهایت در اطراف جمع شدند.
ریک گلاتز، از منچستر، نیوهمپشایر، گفت که به خاطر چهار نوه‌اش به واشنگتن آمده است: «من یک پدربزرگ هستم. و به همین دلیل است که من راهپیمایی می کنم.»
آنا برگمن، معلم دبیرستان مینه سوتا، کلاه بیدمشکی صورتی رنگ اصلی خود را در راهپیمایی زنان 2017 بر سر داشت، لحظه‌ای که شوک و خشم مترقی‌ها و میانه‌روها را در اولین پیروزی ترامپ به تصویر کشید.
برگمن گفت: با بازگشت ترامپ اکنون، “من فقط می خواستم در روزی مانند امروز در محاصره افراد همفکر باشم.”
این راهپیمایی با تغییر نام تجاری و سازماندهی مجدد، نام جدیدی دارد – راهپیمایی مردم – به عنوان ابزاری برای گسترش حمایت، به ویژه در زمان تأملی برای سازماندهی مترقی پس از پیروزی قاطع ترامپ در نوامبر. جمهوری خواه روز دوشنبه سوگند یاد می کند.
زنان خشمگین از پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری 2016 در سال 2017 به واشنگتن هجوم آوردند و تظاهرات بزرگی را در شهرهای سراسر کشور ترتیب دادند و پایه یک جنبش مردمی را ساختند که به راهپیمایی زنان معروف شد. راهپیمایی واشنگتن به تنهایی بیش از 500000 راهپیمایی را به خود جلب کرد و میلیون ها نفر دیگر در راهپیمایی های محلی در سراسر کشور شرکت کردند که یکی از بزرگترین تظاهرات یک روزه در تاریخ ایالات متحده را رقم زد.
امسال، جمعیت بسیار کمتر از 50000 شرکت کننده مورد انتظار بود که در حال حاضر تنها یک دهم تعداد شرکت کنندگان در راهپیمایی اول بود. تظاهرات در بحبوحه یک لحظه تأمل محدود برگزار می شود، زیرا بسیاری از رای دهندگان مترقی احساس خستگی، ناامیدی و ناامیدی پس از از دست دادن هریس را تجربه می کنند.
یکی از اولین سخنرانان این رویداد، ریچل اولری کارمونا، مدیر اجرایی راهپیمایی زنان، گفت: «قبل از اینکه ما کاری در مورد دموکراسی انجام دهیم، باید با ناامیدی خود مبارزه کنیم.
سکوت نسبی به شدت در تضاد با خشم سفیدپوستان در راهپیمایی افتتاحیه است، زیرا جمعیت انبوهی در پاسخ به اولین پیروزی ترامپ در انتخابات، مطالبات را بر فریاد بلندگوها فریاد می زدند و با لباس های عروسکی صورتی راهپیمایی می کردند.
تامیکا میدلتون، مدیر شرکت زنان مارس گفت: «واقعیت این است که گرفتن رعد و برق در یک بطری سخت است. «این لحظه واقعاً خاص بود. در سال 2017، ما ریاست‌جمهوری ترامپ را ندیده بودیم.
جنبش پس از آن روز بسیار موفقیت‌آمیز اعتراض‌ها به دلیل اتهاماتی مبنی بر اینکه به اندازه کافی متنوع نیست، شکست خورد. تغییر نام تجاری امسال به عنوان راهپیمایی مردمی، نتیجه بازنگری است که هدف آن افزایش جذابیت گروه است. تظاهرات روز شنبه موضوعات مرتبط با فمینیسم، عدالت نژادی، ضد نظامی گری و موضوعات دیگر را ترویج کرد و با بحث هایی که توسط سازمان های مختلف عدالت اجتماعی برگزار می شود، پایان خواهد یافت.
جو رگر، استاد جامعه‌شناسی که در دانشگاه اوکلند در روچستر، میشیگان در مورد جنبش‌های اجتماعی تحقیق می‌کند، گفت که راهپیمایی مردمی در «تعداد گسترده‌ای از مسائل که زیر یک چتر گرد هم آمده‌اند» غیرمعمول است. برای مثال، راهپیمایی‌های حق رأی زنان، بر هدف خاصی از حقوق رای متمرکز بود.
رگر گفت که برای یک جنبش عدالت اجتماعی مبتنی بر گسترده مانند راهپیمایی، اجتناب از دیدگاه های متضاد غیرممکن است و “فشار بسیار زیادی” برای سازمان دهندگان وجود دارد تا نیازهای همه را برآورده کنند. اما او همچنین گفت که برخی اختلافات لزوما چیز بدی نیست.
ریگر گفت: «اغلب کاری که انجام می‌دهد این است که تغییر ایجاد می‌کند و دیدگاه‌های جدیدی به‌ویژه در مورد صداهایی که کمتر ارائه می‌شوند، ایجاد می‌کند.
میدلتون، از راهپیمایی زنان، گفت که تظاهرات گسترده مانند آنچه در سال 2017 برگزار شد، هدف رویداد روز شنبه نیست. در عوض، تمرکز بر مجموعه وسیع تری از مسائل – حقوق زنان و باروری، حقوق دگرباشان جنسی، مهاجرت، آب و هوا و دموکراسی – به جای تمرکز بیشتر بر روی ترامپ است.
میدلتون گفت: “ما به راهپیمایی به عنوان آخرین بازی فکر نمی کنیم.” چگونه می‌توانیم افرادی را که در سازمان‌ها و خانه‌های سیاسی‌شان ظاهر می‌شوند جذب کنیم تا بتوانند در درازمدت در جوامع خود به مبارزه ادامه دهند؟»
