بشار عبده تازه ماه گذشته پس از چهار سال خدمت در ارتش سوریه به خانه بازگشته بود که گروهی از همسایگان و افراد دیگر مسلح به اسلحه و چاقو جلوی درب خانه خانواده او را هجوم آوردند و او را به اراذل و اوباش رژیم سرنگون شده متهم کردند.
خواهران و خواهر شوهرش در حالی که او مخفی شده بود سعی کردند جلوی جمعیت را بگیرند. اما مردم هجوم آوردند و آقای عبده 22 ساله را در آشپزخانه پیدا کردند. آنها قبل از اینکه او را به بیرون بکشند، او را با چاقو زدند، حتی زمانی که خواهرش مروه به او چسبیده بود. در آنجا تیرباران شد.
این حساب که توسط خانواده آقای عبده به اشتراک گذاشته شده است، توسط پلیس محلی در شمال غرب شهر ادلب تایید شده است. فیلم‌های ویدئویی که به طور گسترده در رسانه‌های اجتماعی سوریه به اشتراک گذاشته شد و توسط نیویورک تایمز تأیید شد، صحنه وحشتناکی را به تصویر کشید: در حالی که خانم عبده بر بدن بی‌جانش چنگ می‌زد، همسایه‌ها به لگد زدن او ادامه می‌دادند. او به آنها التماس کرد که متوقف شوند و گفت که او قبلاً مرده است.
مردی فریاد زد: “این سرنوشت شماست.” سایر فیلم‌های ویدیویی تأیید شده نشان می‌دهد که جمعیتی پس از بستن جسد آقای عبده از گردن به ماشین و کشیده شدن آن در خیابان‌ها، با فریادهای انفجاری فریاد می‌زنند. مشخص نیست چه کسی این ویدیو را فیلمبرداری کرده است.
خانم عبده چهار روز بعد در مصاحبه با تایمز آن لحظات را به یاد آورد. او قول انتقام گرفت، نشانه ای از تهدید فزاینده چرخه انتقام خشونت آمیز در سوریه جدید.
این کشور به طور ناگهانی و غیرمنتظره از 13 سال جنگ داخلی و بیش از پنج دهه تحت سلطه اسد بیرون می آید که با ترس، شکنجه و کشتار دسته جمعی قدرت خود را حفظ کرده بود.
قتل آقای عبده بر محاسبات پیچیده پیش رو در سوریه تأکید می کند، جایی که زخم ها تازه می مانند و خشم نزدیک به سطح است. بسیاری از مردم سوریه خواهان پاسخگویی هستند جنایات انجام شده در طول جنگ داخلی. دیگران به دنبال انتقام گرفتن هستند.
به گفته گروه های حقوق بشر سوریه، حداقل نیم میلیون سوری در طول جنگ کشته شدند که بیشتر آنها در حملات هوایی توسط هواپیماها و هلیکوپترهای جنگی سوریه یا در زندان زیر شکنجه یا اعدام های دسته جمعی انجام شده است. بسیاری از مردم بی خبر مانده اند.
مقامات دولت موقت جدید سوریه، به رهبری گروه شورشی اسلامگرای حیات تحریر الشام، در حال رقابت برای ایجاد دادگاه ها و نیروهای پلیس برای رسیدگی به نارضایتی های دهه ها هستند. آنها از شهروندان می خواهند که ببخشند و مسائل را به دست خود نگیرند.
احمد الشرع، رئیس ائتلاف شورشی که دولت اسد را سرنگون کرد، گفته است که شکار و محاکمه شخصیت‌های ارشد برای جنایاتی که شامل قتل، زندانی کردن نادرست، شکنجه و گاز زدن به مردم خود می‌شود، اما آن سربازان درجه‌بندی شده مشمول عفو خواهند شد.
در مصاحبه اخیرآقای الشرع گفت که «عدالت را باید از طریق قوه قضاییه و قانون جستجو کرد. نه از طریق افراد.»
او گفت: “اگر مسائلی باقی بماند که همه انتقام بگیرند، ما به قانون جنگل تبدیل شده ایم.”
برخی از سوری ها گفته اند که اگرچه آقای الشرع ممکن است ببخشد، آنها این کار را نخواهند کرد. به گفته دیده بان حقوق بشر سوریه مستقر در بریتانیا، هفته گذشته، شهردار دومار، یکی از حومه های دمشق، توسط ساکنانی که او را به اطلاع رسانی به مردم و دستگیری آنها در دولت سابق متهم کردند، کشته شد.
آقای عبده چهار سال یک سرباز – یک سرباز وظیفه – در ارتش سوریه بود. اما خانواده‌اش گفتند که او پس از چند روز مرخصی، دو بار تلاش کرد تا از آنجا فرار کند. در پایان، او یک ماه را در یک زندان نظامی به دلیل تلاش های خود برای فرار گذراند و زمانی که شورشیان سرنگون کننده دولت اسد این زندان را به عنوان بخشی از خود تصرف کردند، آزاد شد. جارو برقی سریع در سراسر کشورچند تن از اعضای خانواده گفتند.
خانواده اش گفتند که ابتدا می ترسید به خانه بیاید، اما وقتی شنید که آقای الشرع گفته است که سربازانی مانند او عفو خواهند شد، به اندازه کافی احساس امنیت کرد. مدت زیادی از بازگشت او نگذشته بود که اوباش جلوی در بودند.
آنها او را متهم کردند که به همسایگانش اطلاع داده و در نتیجه آنها کشته یا زندانی شده اند. این خانواده گفتند که هر روز بسیاری از قاتلان را می بینند، اما با آنها مقابله نکرده اند و به دنبال نقل مکان به محله دیگری هستند.
پلیس ادلب در پاسخ به سؤالاتی در مورد این قتل، وابسته به هیئت تحریر الشام، که سال‌ها بر استان حکومت می‌کند، در بیانیه‌ای گفت که در حال تحقیق در مورد قتل هستند اما خانواده عبدو «بدمزه هستند. کار با رژیم.»
اما پلیس گفت که “هیچ کس حق ندارد به کسی حمله کند.” تاکنون کسی دستگیر نشده است.
اعضای خانواده هرگونه ارتباط با رژیم را تکذیب کردند. آنها همچنین گفتند که اگر برادرشان به عنوان مجری کار می کرد، به خانه بر نمی گشت. گفتند او فقط یک سرباز پیاده بود.
خانم عبده، 32 ساله، گریه می‌کرد و اشک از صورتش جاری می‌شد: «ما عهد کردیم که اگر حکومت عدالت را محقق نکند، ما به عدالت خود خواهیم رسید. او مشت خود را به فرشی کوبید که او و خواهرانش روزها را صرف شستن خون برادرش کرده بودند. هنوز در آشپزخانه و برخی از دیوارها خون بود.
او گفت: “ما اجازه نخواهیم داد که خون او بدون پاسخ ریخته شود.”
دیگران از هر وسیله ای که می توانند برای جلوگیری از چرخه انتقام استفاده می کنند.
محمد الاسمر، یکی از مقامات رسانه ای دولت جدید، گفت که او یک سند گوگل را برای ساکنان روستای زادگاهش، قبهانی، در استان حماه ارسال کرده است تا هر گونه شکایت از هموطنان خود را ارسال کنند. آقای الاسمر گفت که او ابتکار عمل را پس از شنیدن اینکه چندین نفر که دولت برای سوء استفاده و ارعاب سوری ها به آنها تکیه کرده بود، پس از سقوط اسد به خانه بازگشته اند، به دست گرفت.
او گفت: «هیچ پاسخی دریافت نشد، زیرا مردم می‌گویند من عدالت را به دست خودم می‌گیرم».
با این حال، او امیدوار است که چنین رویکردی بتواند در سطح ملی برای جلوگیری از عدالت هوشیار اتخاذ شود.
مقامات وزارت دادگستری جدید اعتراف می‌کنند که زمانی که حملات خود را در 27 نوامبر آغاز کردند، آماده به دست گرفتن حکومت بر بسیاری از کشور نبودند. برای ائمه متوسل به خویشتن داری مردم.
احمد هلال، رئیس جدید دادگاه حلب، گفت: «راستش، ما زیر بار سنگینی هستیم و تخلفاتی صورت خواهد گرفت. مردمی که از جنایات دوران اسد عصبانی هستند، «نمی‌خواهند منتظر عمل دادگاه بمانند، آنها می‌خواهند قانون و عدالت را در دستان خود بگیرند».
مبارزه علیه عدالت اوباش دلهره آور است، زیرا در هر شهر و شهرک، سوری هایی که ممکن است متهم به چنین جنایاتی باشند، به خانه باز می گردند.
هنگامی که دولت اسد در ماه گذشته سقوط کرد، علا خطیب به روستای خود، تفتاناز، در حومه استان ادلب بازگشت. خانواده او به سرعت شروع به گفتن به مردم کردند که او سال ها از ارتش طفره رفته بود و سپس دو بار ترک کرد تا نشان دهد که او در ارتش آقای اسد شرکت نمی کند.
آقای خطیب، 25 ساله، پدر سه فرزند متاهل، در یک روز اخیر در حومه روستا، گفت: “می دانم که کاری نکرده ام.”
با وجود اعتراضات آقای خطیب، او با ابری از سوء ظن مواجه است. حتی سربازان وظیفه حقیر نیز به دلیل انجام جرایم سرزنش می شوند – چه این درست باشد یا نه.
یکی از بستگان آقای خطیب، صلاح خطیب، 67 ساله، که در روستا بازار محصولات دارد، مطمئن نبود که با شنیدن اینکه پسرعموی دومش به تفتاناز برگشته است، حتی «سلام» بگوید.
او گفت: «او از بستگان من است و می‌پرسیدم که او را بپذیرم یا نه. “دیگران حتی ممکن است انتقام بگیرند.”
محمد حاج کدور، یعقوب رباعی و نادر ابراهیم گزارش کمک کرد
