در بازار محبوب لبنان، “ویرانی دردناک است” – نیویورک تایمز

صاحبان مشاغل یکی یکی وارد شدند، اما همه در یک صبح سرد دسامبر در مأموریت خود متحد شدند: هر چیزی را از بازار پودر شده در این شهر دامنه تپه در جنوب لبنان نجات دهید.

یک اپراتور استودیوی عکاسی و پسرش برای بازیابی نگاتیوهای پوشیده از گرد و غبار و لنزهای دوربین از میان زباله ها و فلزات پیچ خورده عبور کردند. یک صاحب مغازه لباس، کیسه زباله ای را که شلوارهای شلواری در آن نگه داشته بود، از زیر میلگردهای خرد شده بیرون آورد. و یک صاحب فروشگاه نوری بالای تخته های بتنی خرد شده که زمانی پشت بام ساختمان کسب و کارش بود، ایستاد.

رائد موکلد، 58 ساله، که همراه با تجارت عینک، مالک یک فروشگاه طلا و ساعت در همان ساختمان با برادرش بود، گفت: «همه چیز از بین رفته است. “یک گلوله نارنجی آتش همه چیز را از بین برد.”

اسرائیل حملات هوایی شدیدی انجام داد و سپس تهاجم زمینی را آغاز کرد در اواخر سپتامبر وارد جنوب لبنان شد تا به انتقام از حزب الله، گروه شبه نظامی لبنانی که در همبستگی با حماس پس از حملات تروریستی 7 اکتبر 2023 به اسرائیل به آن حمله کرده بود، بپردازند. الف آتش بس شکننده 60 روزهکه در نوامبر امضا شد، درگیری بین اسرائیل و حزب الله را به حالت تعلیق درآورده است.

در شهر نبطیه، که نام خود را با استان اطراف آن که حزب الله عمدتاً در آن تسلط داشت، مشترک است، حملات اسرائیل در 12 اکتبر، در اوج جنگ، بازار تاریخی را از بین برد. چند روز بعد اعتصاب دیگری به ساختمان شهرداری در همان حوالی رسید. کشته شدن حداقل 16 نفربه گفته مقامات لبنانی، از جمله شهردار شهر.

اسرائیل گفت به اهداف حزب الله در این منطقه حمله کرده بود، اما ادعای آن به طور مستقل تأیید نشد. عفو بین‌الملل گفته است هیچ مدرکی پیدا نکرد یک هدف نظامی در مقر این شهر.

حملات در سراسر استان، که هم مرز با اسرائیل و سوریه است، صحنه های ویرانی و ویرانی را پشت سر گذاشته است که بسیاری از لبنانی ها می گویند که مشابه آن چیزی نیست که دیده اند. گزارش بانک جهانی برآورد شده است فرمانداری نبطیه 1.5 میلیارد دلار هزینه داشته است خسارات اقتصادی در طول جنگ با اسرائیل

در یک صبح اخیر، دو هفته پس از آتش بس، خبرنگاران نیویورک تایمز در حالی که ساکنان و صاحبان مشاغل برای بررسی و رسیدگی به لاشه هواپیما آمده بودند، وارد بازار شدند. آنها گفتند که یکی یکی از جاده های ناهموار و بمباران شده عبور کردند تا به بازار چندصدساله ای برسند که با علاقه آنها را بازار می نامیدند. زمانی مرکز شلوغی برای فروشندگان و خریداران از سراسر لبنان بود، اما اکنون پوسته ای از گذشته باشکوه خود بود.

مغازه‌های نمادین، مانند شیرینی‌فروشی‌های چند دهه‌ای، از بین رفتند. دیوارهای فروریخته، شیشه های شکسته و فولاد پیچ ​​خورده همه جا را فرا گرفته بود. به جای گیاهان معطر و محصولات تازه ای که بسیاری از مردم روزی در بازار به دنبال آن بودند، بوی دود و ذغالی هنوز در هوا می چرخید.

مانکن ها بالای تپه آوار و سیم نشسته اند. رسیدها، سی دی ها و کفش های کتانی پاره پاره سنگفرش پیاده روهای سوخته بود.

نیران علی 58 ساله در حالی که در میان لاشه هواپیما ایستاده بود، گفت: «این یک فاجعه است.

او به مدت 16 سال مالک یک مغازه پوشاک بچه گانه در بازار بود و از آن برای خرج خانواده چهار نفره اش استفاده می کرد. اکنون، تقریباً همه چیز – حدود 100000 دلار کالا، او گفت – از بین رفته است.

او گفت: «نگاه کردن به ویرانی دردناک است. تنها امید ما به خداست.

درست روبروی خیابان، عابد الرئوف فرهت، 34 ساله، آسیب وارد شده به استودیوی عکس پدرش را بررسی کرد. ضربات ساختمان را به طور کامل خراب نکرده بود، اما آن را با ترک های عمیق، تیرهای آشکار و سقف نشتی مخدوش کرد. در داخل، گرد و غبار غلیظ همه چیز را پوشانده بود: دستگاه فتوکپی آسیب دیده، دوربین ها، قاب عکس های چوبی.

پدر آقای فرهت، حمزه، آزمایشگاه استودیوی عکس امل را در سال 1982 افتتاح کرد. از آن زمان، نسل‌هایی از خانواده‌ها در سراسر نبطیه برای گرفتن عکس عروسی و فارغ‌التحصیلی آمده بودند. آقای فرهت، که 65 سال سن دارد، همچنین عکاسان جوانی را آموزش داد – از جمله پسر خودش، که از آن زمان به عنوان عکاس و فیلمبردار در سراسر خاورمیانه و آفریقا مشغول به کار شده است.

آقای فرهت گفت که با خسارات ناشی از حملات اخیر، نهادی که نماد جامعه و حافظه جمعی بود، به یادآوری تلخ تلفات سنگین جنگ تبدیل شده است. آقای فرهت گفت: «همه چیز از بین رفته است. اما پدرم و نبطیه همچنان سرپا هستند و او دوباره از صفر شروع خواهد کرد.

داستان استودیوی عکس – و بازار بزرگتر – با گذشته پر فراز و نشیب شهر در هم تنیده است. اسرائیل به نبطیه حمله کرد 1974 و 1978 و آن را اشغال کرد به مدت سه سال که در سال 1982 پس از تهاجم به جنوب لبنان در تلافی گلوله باران شمال اسرائیل توسط سازمان آزادیبخش فلسطین آغاز شد. نبطیه را نیز بمباران کرد 1993، 1996 و در طول ماه جنگ 2006 همانطور که با حزب الله در منطقه درگیر شد.

حزب الله یک نیروی مسلط در نبطیه است که اکثریت جمعیت آن شیعه است، اگرچه این گروه از حمایت عمومی یکپارچه برخوردار نیست. در چندین خیابان در سراسر شهر، تصاویری از حسن نصراللهرهبر حزب الله که در ماه سپتامبر توسط اسرائیل ترور شد، بر روی دیوارها و تیرهای برق چسبانده شده است.

زمانی که اسرائیل در سال 2006 به بازار حمله کرد، صاحبان مشاغل گفتند که گروه مورد حمایت ایران مقداری پول برای بازسازی به آنها داده است. این بار – با حزب الله ضعیف شد، توانایی های نظامی و زیرساخت های آن کاهش یافته است و متحدش در سوریه سرنگون شد – چندین صاحب کسب و کار گفتند که هیچ کس برای ارزیابی یا ارائه پشتیبانی به آنها مراجعه نکرده بود.

حزب‌الله در اواخر دسامبر اعلام کرد که برنامه‌ای برای بازسازی روستاهای جنوبی که توسط حملات اسرائیل ضربه خورده است، دارد. مقامات حزب الله گفتند که اولویت با خانواده هایی است که خانه های آنها به طور کامل یا جزئی ویران شده است، اما نگفتند که چه زمانی و آیا کسب و کارها از حمایت مالی برخوردار خواهند شد.

حزب الله همچنین گفت که وظیفه بازسازی یک وظیفه ملی است و دولت – که بر آن قدرت قابل توجهی دارد – نیز مسئولیت دارد تا به بازسازی شهروندان کمک کند.

خلیل ترهینی، 67 ساله، که مغازه لباس زیر و لباس زیرش صاف شده بود، گفت: «هر چند سال، همه چیزمان را از دست می دهیم. او گفت که وقتی مغازه او در سال 2006 آسیب دید، حزب‌الله 18000 دلار به او غرامت داد – کسری از بیش از 100000 دلاری که او از دست داد. او گفت که برای بازسازی این تجارت مجبور به فروش ملک خود شد.

آقای ترهینی در حالی که به بولدوزرهایی که در حال پاکسازی آوار در جایی که زمانی مغازه اش بود خیره شده بود، گفت: «ما برمی گردیم، اما مدتی طول می کشد.

در حال حاضر، روند آهسته و طاقت فرسا بازسازی آغاز شده است. در سراسر نبطیه، آگهی‌ها و تابلوهایی به زبان عربی نشان می‌دهند که «با هم بازسازی می‌کنیم» یا «بهتر برمی‌گردد».

حسن جمال صبوری و خانواده اش ساعاتی بعد از بیروت پایتخت به شهر بازگشتند آتش بس اجرا شد در اواخر نوامبر

او گفت آنچه را که یافت، اشک او را درآورد. پمپ بنزین و کارواش که پدربزرگش برای اولین بار چندین دهه پیش ساخت، از بین رفته بود. آپارتمان او در پایین خیابان، که او با مبلمان شیک و کرم رنگ تجهیز کرده بود، ویران شد.

او گفت، اما حملات به مخازن سوخت در زیر زمین اصابت نکرد و به او این فرصت را داد که در جایی دوباره راه اندازی شود.

او در حالی که کارگرانی را که زباله‌ها را جابجا می‌کردند و سیمان را مخلوط می‌کردند، گفت: «ما قوی و انعطاف‌پذیر می‌مانیم. وی ابراز امیدواری کرد تا یک ماه دیگر پمپ بنزین بازگشایی شود.

آقای موکلد که تجارت عینک را اداره می کرد چندان خوش شانس نبود.

وقتی او و خانواده اش به بازار بازگشتند، متوجه شدند که کالاهایی به ارزش صدها هزار دلار را گم کرده اند. عینک، کیت تعمیر عینک و تجهیزات تمیز کردن طلا خراب شد. او گفت که از 1200 ساعت موجود در فروشگاه، آنها توانستند بیش از 100 ساعت را بازیابی کنند. خانه او نیز در اعتصاب مورد اصابت قرار گرفت و او اکنون در یک مهمانخانه یک خوابه اقامت داشت.

او گفت که با وجود احساس ناباوری بسیار، چاره ای جز بازسازی نداشت. او و برادرش فروشگاه دیگری اجاره کرده اند و قصد دارند تجارت نوری را در مقیاس کوچکتر از سر بگیرند.

با چهره ای رنگ پریده و کشیده گفت: زندگی باید ادامه پیدا کند. “اگر متوقف شوید، به این معنی است که شما مرده اید.”