در یک مذاکره پیچیده در امور مالی آب و هوا در باکو در جریان COP 29، کشورها یک هدف مالی جهانی 300 میلیارد دلاری در سال را در روز یکشنبه برای کمک به کشورهای فقیرتر برای مقابله با تأثیرات تغییرات آب و هوایی اتخاذ کردند.
با این حال، کشورهای در حال توسعه نه تنها با مبلغ مورد توافق، بلکه با نحوه تصویب موافقتنامه به شدت مخالفت کردند.
بر اساس پیش نویس رسمی نهایی UNFCC، تمرکز اصلی COP 29 بر گرد هم آوردن نزدیک به 200 کشور در باکو و دستیابی به یک توافق مهم بود که بودجه عمومی را برای کشورهای در حال توسعه سه برابر می کند، از هدف قبلی 100 میلیارد دلار در سال به 300 میلیارد دلار در سال. تا سال 2035
پیشنویس رسمی میگوید، کشورها از تلاشهای همه بازیگران برای همکاری با یکدیگر برای گسترش منابع مالی به کشورهای در حال توسعه از منابع دولتی و خصوصی به میزان 1.5 تریلیون دلار در سال تا سال 2035 مطمئن خواهند شد.
در نشست COP 29، هند نگرانی های کشورهای در حال توسعه را مطرح کرد و این توافق را رد کرد و گفت که این توافق اولویت های کشورهای در حال توسعه را منعکس نمی کند.
هند که آن را “توهم نوری” می نامد که به چالش های آب و هوایی واقعی پاسخ نمی دهد، همچنین به تصویب توافق نهایی اعتراض کرد.
چاندانی راینا، نماینده هند گفت: “ما از نتیجه ای که نشان دهنده عدم تمایل طرف های کشورهای توسعه یافته به انجام مسئولیت های خود است، ناامید هستیم.”
وی افزود: “با کمال تأسف باید بگویم که این سند چیزی بیش از یک توهم بصری نیست. این به نظر ما به عظمت چالشی که همه ما با آن روبرو هستیم پاسخ نخواهد داد. بنابراین ما با تصویب این سند مخالفیم.”
نتایج کلیدی COP 29
یک هدف مالی سالانه 300 میلیارد دلاری تا سال 2035 با هدف تمرکز کلی 1.3 تریلیون دلار بر کمک های مالی و بودجه عمومی برای کشورهای آسیب پذیر تعیین شد.
براساس متن مورد مذاکره، پیشرفت بهطور دورهای، با گزارشهای کلیدی در سالهای 2026، 2027، و بررسی تصمیمگیری در سال 2030 بررسی میشود.
برنامه های ملی آب و هوایی که در سال 2025 تعیین می شود، معیار واقعی پیشرفت خواهد بود. علاوه بر این، بریتانیا قصد دارد تا سال 2035 میزان انتشار را تا 81 درصد نسبت به سال 1990 کاهش دهد.
سایر اقتصادهای بزرگ برای دستیابی به پیشرفت واقعی در کاهش مصرف سوخت فسیلی باید از راهبری بریتانیا پیروی کنند. به گفته این سازمان، توافقی در مورد بازارهای کربن دولت به دولت در COP29 حاصل شد و به سالها بن بست پایان داد.
در همین حال، آنتنیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد در بیانیه پایانی خود گفت: “من به یک نتیجه بلندپروازانه تر – هم در زمینه مالی و هم در کاهش – برای مقابله با چالش بزرگی که با آن روبرو هستیم، امیدوار بودم. اما این توافق پایه ای را برای ساختن فراهم می کند. باید به طور کامل و به موقع رعایت شود.
آرتی خسلا، مدیر گرایشهای اقلیمی، درباره نتایج COP گفت: «تصمیم برای داشتن یک هدف مالی جدید برای آب و هوا که جایگزین 100 میلیارد دلار در سال میشود، با دشواریهای خروج پول از کشورهای توسعهیافته مواجه شده است. موظف است 300b از همه منابع تا سال 2035 نامشخص و نامشخص باشد، اما در زمان های مختلف به بهترین نحو ممکن است. تنش های ژئوپلیتیکی موجود در سرتاسر جهان از نظر میزان بودجه ناکافی بوده است برای برخی کشورها موضوع مرگ و زندگی است.”
دیپاک داسگوپتا، نویسنده IPCC AR6 WG3 و UNEP EGR، گفت: “امید آخرین مورد باقی مانده در جعبه پاندورا بود. 300 میلیارد دلار توافق شد، اگر به صورت قاطعانه به صورت کمک بلاعوض یا پول عمومی بسیار با امتیاز از کشورهای توسعه یافته به عنوان یک گروه باشد و نه از طریق وام. از MDB ها یا منابع خصوصی، همانطور که توافق شده بود، در مرحله دوم، اگر هدف 1.3 دلار باشد تریلیون به طور کامل دست نخورده باقی می ماند، دوباره همانطور که توافق شده است، و اکنون به طور مشخص در نقشه راه باکو به بلم توضیح داده می شود، که خوش آمدید، به خصوص که بسیاری از پاراگراف های مهم دیگر را که به صراحت در توافق بیان شده است – از ضرر اول تا تضمین ها و سایر موارد نوآورانه را شامل می شود. تامین مالی، و جستجو برای ابزارهای درآمدی اضافی برای تامین مالی آب و هوا.”
منتشر شده توسط:
سودیپ لاوانیا
منتشر شده در:
25 نوامبر 2024