۲۸ شهریور ۱۴۰۱، در حالی که سه روز از قتل حکومتی مهسا امینی گذشته بود، نتبلاکز، سازمان مردمنهاد نظارتی بینالمللی بر اینترنت، از قطع کامل اینترنت در سنندج، مرکز استان کردستان ایران خبر داد.
گزارشهای صدای آمریکا در آن روزها نیز نشان میداد جمهوری اسلامی سرعت اینترنت را بسیار پایین آورده یا در برخی شهرها به طور کامل قطع کرده است. این محدودسازی با گسترش دامنه اعتراضات مسالمتآمیز در پایتخت و سایر نقاط ایران همزمان بود.
جمهوری اسلامی که میدید رسوایی قطع کامل سهروزه اینترنت در آبان ۹۸ و کشتار صدها معترض مسالمتآمیز را از سر گذرانده، و داغ آن جنایت هنوز در حافظه تاریخی مردم ایران تازه است، این بار تلاش کرد با مهندسی سرکوب، ارتباطات را مقطعی و همزمان با اوجگیری اعتراضات در هر منطقه محدود و قطع کند.
صدای معترضان به گوش جهانیان رسیده بود و همگان میدانستند که قطع اینترنت در ایران ابزاری در دست حکومت برای سرکوب شهروندان است. این بار جهان به دقت بر تحولات در ایران نظارت داشت.
عیسی زارعپور، وزیر وقت ارتباطات جمهوری اسلامی، هرچند قطع اینترنت را منکر شد، اما اذعان کرد که محدودیتهایی برای اینترنت توسط دستگاههای امنیتی گرفته شده است. محدودیتی که تا ماهها ادامه داشت.
ایلان ماسک، مالک شرکت استارلینک، در واکنش به تقاضای کاربران ایرانی برای پوشش اینترنت ماهوارهای اعلام کرد که به دنبال معافیت از تحریم برای ارائه خدمات اینترنت به مردم ایران است.
با فاصله کوتاهی، وزارت خزانهداری آمریکا با اعلام این که جمهوری اسلامی دسترسی بیش از ۸۰ میلیون شهروند خود را به اینترنت قطع کرده، تا از انتشار گزارشهای سرکوب خشونتآمیز علیه اعتراضات مسالمتآمیز جلوگیری کند، اعلام کرد که به شرکتهای فناوری اجازه میدهد تا گزینههای بیشتری از پلتفرمها و خدمات خارجی امن را به مردم ایران ارائه دهند و مجوز کلی برای حمایت از آزادی اینترنت در ایران را صادر کرد.
با وجود همراهی جهانیان با موج بلند اعتراضات مردم ایران در سال ۱۴۰۱، جمهوری اسلامی برای انکار قتل حکومتی مهسا امینی، کشتار شهروندان را از اواخر شهریور آغاز کرد و در دوره چند ماهه سرکوب اعتراضات، جان دستکم ۵۰۰ تن را گرفت.
