انجمن قلم آمریکا روز پنجشنبه پنجم مرداد باانتقاد از احضار سپیده رشنو به زندان برای گذراندن دوره حبس خود یادداشتی را از او منتشر کرد که در آن آمده است: «جمهوری اسلامی، مانند هر رژیم توتالیتر دیگر، به شدت از راویان و حتی بیشتر از مبارزانی که روایت می کنند، میترسد.»
انجمن قلم آمریکا اشاره کرد که خانم رشنو درست چند روز قبل از شروع دوره حبسش در زندان اوین، این یادداشت را نوشته و اجازه انتشار آن را به این نهاد مدنی داده است.
سپیده رشنو نوشته است: «ادبیات مبارزه گاهی شعری از محمد مختاری است که زیر لب زمزمه میشود، گاهی آوازی است که ویکتور خارا خوانده، گاهی حکاکیهای یک زندانی سابق بر دیوار سلول انفرادی است تا زندانی جدید بداند کسی قبلاً اینجا بوده است.»
به نوشته این نویسنده مخالف حجاب اجباری، «در رژیم توتالیتر مانند جمهوری اسلامی، ادبیات مبارزه گاهی روایتی ساده است. در چنین رژیمهایی که رسانهها، مطبوعات و کتابها همیشه سانسور میشوند تا تصویری نادرست به عنوان حقیقت ارائه کنند، روایتها نقش مهمی در مبارزه این روزها دارند.»
او تاکید کرد که «جمهوری اسلامی، مانند هر رژیم توتالیتر دیگری، به شدت از راویان و حتی بیشتر از مبارزانی که روایت می کنند، میترسد» و افزود: «روایات، خط قرمزی را برای همه این دروغ ها ترسیم می کنند، به ویژه در رژیمی که ناپدید شدن و زندانی شدن مخالفان را انکار می کند.»
سپیده رشنو اضافه کرد: «جنگنده همه آنچه را که برای آنها اتفاق افتاده است را صادقانه ثبت می کند تا به عنوان سندی در تاریخ باشد. تا به عنوان شاهدی بر تلاش های دهه ها بشر علیه استبداد و تمامیت خواهی باشد.»
وی تاکید کرد: «روایت همیشه بخشی از مبارزه است و راوی یک مبارز است. روایت یک «نه» عالی به دروغ است. یک «نه» عالی به سکوت.»
خانم رشنو در پایان نوشته است:«من به عنوان یک نویسنده هرگز فکر نکرده ام که ادبیات و روایت جدا از مبارزه و مقاومت برای حقوق بشر است.»
انجمن قلم آمریکا در مورد سپیده رشنو نوشت: «دگراندیشانی مانند سپیده، مظهر نقشی هستند که نویسندگان و هنرمندان اغلب در دفاع از حقوق بشر دارند» و از «نویسندگان و متحدان شان در سراسر جهان» خواست که «سخنان سپیده را در فضای مجازی به اشتراک بگذارند و علیه زندانی کردن ناعادلانه سپیده توسط دولت ایران و دهها نویسندهای که به دلیل آزادی بیان در بازداشتگاههای ایران بازداشت شدهاند، صحبت کنند.»
انجمن قلم آمریکا از نویسندگان و متحدان شان در سراسر جهان خواست که علیه زندانی کردن ناعادلانه سپیده رشنو توسط دولت ایران و دهها نویسندهای که به دلیل آزادی بیان در بازداشتگاههای ایران بازداشت شدهاند، صحبت کنند.
پیشتر قوه قضاییه جمهوری اسلامی به سپیده رشنو، فعال مدنی و مخالف حجاب اجباری، اعلام کرده بود که باید خود را برای اجرای حکم ۳ سال و ۷ ماه حبس، در رابطه با پرونده سال ۱۴۰۱ به زندان اوین معرفی کند.
سپیده رشنو در تیر ماه ۱۴۰۱، در پی اعتراض به «حجاب اجباری» و مقاومت در برابر دخالتهای یک زن «آمر به معروف» به نام «رایحه ربیعی» به نوع پوشش او، دستگیر و وادار به «اعتراف اجباری» در مقابل دوربین صدا و سیمای جمهوری اسلامی شد.
او پیش از این نیز به دلیل فعالیتهای خود سابقه بازداشت و محکومیت را داشته است.
نام خانم رشنو در فهرست صد زن الهامبخش و تأثیرگذار سال ۲۰۲۳ میلادی که بیبیسی منتشر کرده به چشم میخورد.
انجمن قلم آمریکا اشاره کرد که شاخص آزادی نوشتن در سال گذشته میلادی نشان می دهد که «ایران همچنان دومین زندان بزرگ نویسندگان در جهان است و پس از چین در رتبه دوم قرار دارد.»
به نوشته وب سایت این انجمن، «در شرایطی که تعداد نویسندگان زندانی از ۵۷ تن در سال ۲۰۲۲ میلادی به ۴۹ تن در سال ۲۰۲۳ میلادی کاهش یافته است، زندانی شدن مکرر نویسندگانی مانند سپیده که بسیاری از آنها به فعالیت های مرتبط با جنبش زن – زندگی – آزادی مرتبط است، سرکوب مداوم آزادی بیان و بیان را برجسته می کند.»
انجمن قلم آمریکا نوشت: «مخالفت در ایران حتی زمانی که نویسندگان از بازداشت آزاد می شوند، با طیف وسیعی از شرایط محدودکننده، از جمله بازداشت مجدد احتمالی و گزینه های شغلی محدود مواجه می شود.»